Vervolg proces tegen Heinrich Boere
Werkgroep Kein Vergessen!
Op de elfde procesdag tegen voormalig SS'er Heinrich Boere op 15 januari in Aken was het de beurt aan de enige nog levende mede-dader van Boere, Jacobus Besteman om verhoord te worden. Per videoverbinding met de rechtbank in Rotterdam werd de belangrijkste getuige van de aanklagers tegen Boere ondervraagd door rechter Nohl.
Zo vraagt de rechter hem bij het begin van het verhoor of hij in 1946 werd veroordeeld. Besteman zegt dat niet meer te weten. De rechter: "Werd u ter dood veroordeeld en werd die straf daarna in levenslang omgezet?" "Ja", antwoord Besteman. De rechter: "Werd u veroordeeld vanwege de moord op twee burgemeesters, een uit Asten, de andere uit Someren en de moord op de heer Bicknese?" Besteman beaamt dat. "Waarom bent u in 1940 tot de SS toegetreden?", vraagt de rechter. Besteman: "Niet goed nagedacht." Op de vraag of hij in 1940 toetrad tot de NSB, zegt Besteman dat niet meer te weten. De volgende vraag gaat over het oostfront: "Was u als soldaat aan het oostfront onderdeel van de Divisie Viking/Westland?" "Ik geloof wel dat er daar Nederlanders waren", antwoordt Besteman ontwijkend. De rechter wil weten of Besteman lid was van de Germaanse SS. Besteman: "Dat weet ik niet. Wat is de Germaanse SS?"
Commando Feldmeijer
Rechter Nohl vraagt verder: "U zat 13 jaar gevangen en kwam in 1958 vrij. Was deze straf terecht?" Besteman: "Ik had een straf verdiend, maar of het terecht was, kan ik niet zeggen." Nohl: "Maar waarom denkt u dat u een straf verdiende?" "Omdat ik in Rusland en bij het commando was." Nohl: "Maar u heeft toch gezegd, dat u geen wapen heeft gehad. Dan is de veroordeling wegens moord toch onterecht?" Besteman: "Dat moet u aan de rechter vragen."
Ook aan de advocaten van Boere geeft Besteman onbevredigende antwoorden; ergens van iemand heeft hij ooit een bevel gehad, dat weet hij nog, maar of hij aanwijzingen kreeg hoe opdrachten uit te voeren en wie die opstelde en wie hem na de oorlog verhoord hebben, dat allemaal weet Besteman niet meer.
Heinrich Boere in de rechtszaal
| |
| |
Nieuw bewijs tegen SS'er Boere
Er werd zeker wat verwacht van de pleidooien op de procesdag van 28 januari tegen Heinrich Boere, maar iedereen was verrast dat de advocaten van de Nederlandse mede-aanklagers, Detlef Hartman en Wolfgang Heiermann, na uitstekend en grondig onderzoek in Nederlandse archieven, nieuwe documenten en bewijsmateriaal tegen Boere presenteerden. Een en ander plaatst de levensloop en het karakter van Boere in een ander daglicht.
Heinrich Boere heeft voor de rechtbank, zo blijkt uit het bewijsmateriaal onder andere gelogen over zijn terugkeer van het Oostfront, zijn lidmaatschap van de NSB en zijn ideologische overtuiging. In januari 1943 meldt Boere zich als sympathisant bij de NSB aan en betaald ook lidmaatschapscontributie, zo valt te lezen in het verhoor van Boere in 1946. In maart 1944 treedt Boere in dienst van de Germaanse SS, in datzelfde jaar traint hij in het SS-trainingskamp Avengoor 'met een geweer'. Op eigen verzoek doet Boere vervolgens een politie-opleiding in Schalkhaar en wordt hij bij de Landwacht ingedeeld. Boere, inmiddels goed getraind in de omgang met wapens, krijgt bij het commando Feldmeijer de opdracht onderduikers en hun Nederlandse helpers op te sporen en te verraden.
Bij de daaropvolgende razzia op 17 mei 1944, waarbij Boere en zijn maten een groep Duitse soldaten aanvoerden en aanwijzingen gaven, werden in Helden en omgeving bij elkaar 52 mensen opgepakt. Minstens 7 van hen stierven in Duitse of Nederlandse concentratiekampen. Boere en zijn twee handlangers kregen er 75 gulden de man voor.
De nieuwe bewijslast van de mede-aanklagers laten een beeld zien van Heinrich Boere, die als overtuigde nationaal-socialist zelfstandig en met eigenzinnige doortastendheid zijn handelingen uitvoert. Ook de promotie tot teamleider in juli 1944, die volgens onderzoek van de mede-aanklagers samenhing met de moord op Bicknese, weerleggen het door Boere zelf geschetste beeld als zou hij een eenvoudige 'ontvanger van bevelen', een kleine soldaat, zijn geweest.
Overtuigde nationaalsocialist
Het gaat om de waarde van dit alles in historische context. De huidige roep om gerechtigheid beantwoordt aan de vele verzetshandelingen, die zich ondanks de terreur, executies en deportaties, niet lieten verhinderen. "Het verzet werd sterker en toonde haar waarde tegen de terreur. Op het platteland van Limburg leverde bijna elke familie wel een bijdrage aan de hulpnetwerken."
En, zo gingen Hartman en Heiermann, verder: "Zij zijn het, en niet de juridische opbouw van al die jaren door justitie van aanklachten die niet vervolgbaar bleken en hun blinde vlek voor de schrijftafeldaders van de Duitse elite. Het weefsel van de hulpnetwerken is niet vernietigd geworden, het doel van de nazi's is niet bereikt. De herinnering aan het verzet leeft nog steeds en werkt door. Zij zijn het ook die de roep om gerechtigheid ook vandaag de dag nog haar eigen antwoord geeft."
De openbaar aanklager Andreas Brendel, nam slechts kort kennis van het nieuwe bewijsmateriaal, hij sloot zich niet bij de mede-aanklagers aan. Volgens hem is het niet relevant voor het verloop van het proces dat Boere een overtuigde nazi-moordenaar was. En dat het eigenlijk de taak van het openbaar ministerie is om de levensloop en de ideologie van de verdachte te onderzoeken, liet hij onbeantwoord.
Overigens hebben nabestaanden van de slachtoffers uit Panningen op 28 januari aangifte gedaan van moord bij het openbaar ministerie in Dortmund.
De openbaar aanklager blijft echter bij zijn stelling dat het nieuwe bewijsmateriaal niet relevant is voor de zaak. Dat betekent dus dat de openbaar aanklager negeert dat de levenswandel van Boere door zijn verdediging is opgeschoond en de openbaar aanklager negeert het gegeven dat Boere een actieve rol heeft gespeeld in het bestrijden en elimineren van het verzet in Nederland.
De advocaten van Boere brachten nog een getuigenverslag in, van een mededader van Boere in de zogenaamde Silbertanne-moorden. Eigenlijk werd daar weinig nieuws ingezet en ondersteunde de verklaring het parcours dat de advocaten van Boere hebben ingezet; Boere en zijn kompanen konden de bevelen eenvoudigweg niet weigeren, anders dreigde executie of een concentratiekamp. Kortom, Boere was een loopjongen, een eenvoudige soldaat.
In een tweede getuigenverslag wordt dan nog gemeld dat de leden van het Commando Feldmeijer Britse munitie gebruikten om de moorden uit te voeren, om te laten lijken of de moorden werden gepleegd door rivaliserende, elkaar bestrijdende, verzetsgroepen. Volgens de advocaten van de mede-aanklagers blijkt uit de getuigenverslagen hoogstens dat er executie of concentratiekamp dreigde bij het verbreken van de geheimhouding van de operaties en niet zozeer bij het weigeren van het uitvoeren van een bevel.
Bewijsvoering van de Nederlandse mede-aanklagers in de zaak tegen Heinrich Boere
| |
| |
Op 23 februari is het dan weer de beurt aan Boere om verhoord te worden. Hij moet toegeven dat hij na terugkeer van het Oostfront in Nederland toetrad tot de Germaanse SS. Van zijn lidmaatschap van de NSB wist hij niets meer, ondanks dat de advocaten van de mede-aanklagers zijn lidmaatschapskaart (nr 027078) en contributie-betalingsbewijs boven water hadden gekregen. Boere kan ook nog steeds niet herinneren of hij bij de Landwacht heeft gezeten en of hij daar rekruten trainde. En omdat hij agent wilde worden later, werd hij lid van de Waffen-SS, dat wist hij nog wel.
Verder kwam er niets uit bij Boere. Van de periode in Helden/Panningen wist hij niets meer.
Zijn verdediging probeerde eens te meer aan te tonen dat er sprake was van een 'bevelsnoodtoestand' en las een verklaring voor van Kniesd uit 1945, die net als Boere in het commando Feldmeijer zat. Verzetsfiguren werden steevast als 'terroristen' omschreven, zodat het bijna legitiem werd hen te vermoorden. Volgens Kniesd was lidmaatschap van de Germaanse SS verplicht voor leden van de Waffen-SS, dus van vrijwilligheid was geen sprake, aldus Boeres advocaten. Kniesd jammert dan nog wat door over dat hij toch echt liever geen mensen had vermoord en verklaarde dat "het donker was en ik schoot op hun hoofd en hoopte dat ik hen daaronder zou raken".
Eis: levenslang
Op 23 maart wordt Boere dan veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf. Volgens rechter Gerd Nohl was het optreden van Boere "in achterbaksheid en lafheid niet te overtreffen." Het verweer van de advocaten van Boere, dat hij bevelen niet kon weigeren op straffe van concentratiekamp of dood, werd door de rechtbank van tafel geveegd: "Boere stond altijd vooraan, hij vond zichzelf een echte vent en schoot altijd als eerste." Boeres advocaten tekenden direct hoger beroep aan tegen het vonnis en dat zal worden behandeld door het Hof in Karlsruhe. Als het vonnis daar in stand blijft gaan zijn advocaten vrijwel zeker naar het Europese Hof. Wij kunnen enkel hopen dat de wens van mede-aanklager en zoon van een van Boeres slachtoffers, in vervulling gaat: "Wat ik Boere wens na dit oordeel? Een lang leven."
akantifaac.blogsport.de/kein-vergessen & www.afanederland.org
