Het wilde vurige westen

Gisteravond sprak ik een man die alles in de fik wilde steken. Ik lachte want het was een grapje. Maar ik kreeg kippenvel. Ik wil ook alles in de fik steken, echt waar, in mijn binnenste zit een vrouw opgesloten achter slot en grendel omdat ze een bedreiging is voor het westen, ze wil alles alles alles in de fik steken. De laatste tijd heeft zij aan het slot lopen peuteren en de grendel wordt steeds zwakker. Misschien zal ze wel in de nacht ontsnappen, wanneer ik even niet sta op te letten, wanneer al mijn spieren ontspannen zijn en ik aan het dromen ben over vechten met grote mannen en over de revolutie, dan zal ze misschien de kans zien om weg te schieten en alles alles alles in de fik te steken. Facebook: "Elvis, mijn kat, heeft weeeeekend! I can't wait for the weekend to begin!". "Haha, vandaag in de ballenbak van de Ikea gespeeld, wohoo!". "Net de complete dvd-serie van Grey's Anatomy binnen, komende dagen its just me and my 2 best friends Ben & Jerry, haha!". En dan de smilies. Ik snij me per ongeluk aan de scherpe schreven van de smilies. Shit, ik bloed flink. Het is midden in de nacht, ik sla een handdoek om mijn wond en ik doe de tv aan. Ik zap, maar mijn tv ontvangt ineens enkel Arabische zenders. De geschreven Arabische teksten lijken op smilies:
Sout Al Horeya. The sound of freedom.
Ik lach vrolijk.
Ik hoor een gigantische metalen knal in mijn ziel: ze is eruit. De hele stad staat binnen een uur in vuur en vlam. Ik kijk niet toe, ik ben erbij. Het is warm, het knispert. Waar de mensen zijn? Ze staan niet in de fik, vrees niet ik ben geen moordenaar, de mensen zijn de vlammen. Hun dromen de ontsteking. Ook zij vechten elke nacht in hun slaap en nu zijn ze zelf het gevecht geworden, de revolutie. De vlammen worden sterker, de stadhuizen moeten als eerste eraan geloven, de auto's, het binnenhof, het buitenhof, ja, de media, het pad van hun stinkende normen en waarden brandt alsof er De houten verkiezingsborden 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 knallen heet neer alsof hun poten zijn afgezaagd. Limburg is aan op het grote touchscreen en hij schrikt even wanneer dat ook begint te roken en te fikken, hij glimlacht en loopt de every street in my country, the sound of freedom is calling". Maestro! Musica: "Nezlt w 'oolt ana mesh rageaa, we katabt bdamy fe kol shareaa, samaana elly makansh sameaa, wetkasaret kol el mawaneaa, selahna kan ahlamnaaa, we bokra wadeh odamna, men zaman bnstanaa, bndawar mesh la'ieen makanaa!! Ohohohoh! Fe kol shareaa fe bladiiii Sout Al Horeya bynadi!!!"

il