 | Nederlandse justitie loopt uit de pas inzake Grijze Wolven |
Op 28 november 2000 rolde de Nederlandse politie in een landelijke operatie een deel van een criminele bende op, die nauw gelieerd was aan de extreem-rechtse Turkse Grijze Wolven. Dit was tegen het zere been van de narcotica-afdeling van de Verenigde Naties, die onder zware politieke druk van Turkije een maand eerder hadden besloten het onderzoek naar de verwevenheid van maffia en politiek in Turkije te staken. Journalisten, wetenschappers, onderzoekers en het Van Traa-rapport waarschuwen al jaren voor de banden tussen de politieke afdelingen in Nederland van de Turkse regeringspartij MHP, Partij van de Nationalistische Actie, en de Turkse maffia.
VN zwicht voor Turkse druk
Pino Arlacchi, chef narcotica van de VN, schreef in een brief van 16 oktober aan de Nederlandse VN-ambassadeur Ramaker in Wenen, waar de UN Office for Drug Control and Crime Prevention zetelt: "De politieke gevoeligheden zijn zo groot dat zelfs het schrijven van een vertrouwelijk rapport diplomatieke problemen zou veroorzaken. Onder de omstandigheden is het raadzaam in het geheel geen rapport te schrijven." Volgens ingewijden, die liever anoniem blijven vanwege mogelijke represailles, is het niet de eerste keer dat een onderzoek naar verbanden tussen Turkse maffia en politiek wordt stopgezet. Zij vinden het optreden van de Nederlandse justitie dan ook 'dapper en zeer opmerkelijk.'
In totaal vonden er 21 huiszoekingen plaats in Amsterdam, Zaandam, Assendelft, Utrecht, Lelystad, Tilburg, Den Bosch, Uden, Venray en Oosterhout door 300 agenten. Onder de 23 arrestanten zijn twee Turkse hoofdverdachten, de 36-jarige Servet Y. uit Amsterdam en de 34-jarige ex-politieagent Tacin K. uit Utrecht. Er werden 12 vuurwapens, waaronder uzi-pistoolmitrailleurs en revolvers, handgranaten, 15 kilo heroïne en een grote hoeveelheid valse Duitse Marken in beslaggenomen. De arrestanten worden, in wisselende samenstelling, verdacht van onder meer bedreiging, afpersing, wederrechtelijke vrijheidsbeneming, vrouwenhandel, vuurwapenbezit- en handel en drugshandel. Later richt het onderzoek zich ook op mogelijke subsidie-fraude door Turkse instellingen en pogingen van criminelen te infiltreren in moskeebesturen. Volgens het onderzoek, dat al in 1998 startte, heeft de bende vertakkingen naar een aantal landen, zoals Denemarken, Duitsland en Turkije. De politie zegt met de operatie, uitgevoerd met behulp van diverse regio-korpsen en binnen- en buitenlandse opsporingsdiensten, diverse liquidaties, afpersingen en gijzelingen te hebben voorkomen. Op 7 december verlengt de rechtercommisaris de gevangenhouding van 11 van de 23 arrestanten.
Op het moment van schrijven zitten drie hoofdverdachten nog vast, de rest is vrijgelaten.
Hoofdverdachten
De afgelopen 18 maanden zijn er al 64 mensen gearresteerd in verband met het onderzoek naar deze criminele organisatie. Enkele verdachten zijn inmiddels veroordeeld tot celstraffen. Een groot aantal van hen zit nog in voorlopige hechtenis, is voortvluchtig of wacht in vrijheid op een rechtszaak. De inval op de Zeeburgerdijk in Amsterdam, waar het hoofdkwartier van de Turkse Federatie Nederland, de mantelorganisatie van de MHP in Nederland, is gevestigd, was een duidelijk voorbeeld van de verwevenheid van het criminele milieu en de extreem-rechtse politieke activisten van de Grijze Wolven. Het pand aan de Zeeburgerdijk werd overigens voor het symbolische bedrag van f 1- door Stadsdeelraad Zeeburg aan de Turkse Federatie overgedaan, waarna het verwordde tot een ijkpunt van criminele en politieke activiteiten. In het pand zit ook een moskee, tevens lid-organisatie van de Turkse Federatie Nederland, evenals bijvoorbeeld de Turkse Omroep Stichting TOS, die in 1997 herhaaldelijk beelden uitzond van Stella Braam, samen met Mehmet Ülger auteur van het spraakmakende boek 'Grijze Wolven, een zoektocht naar Turks extreem-rechts'. Een ander voorbeeld van de verwevenheid was de arrestatie van topcrimineel Servet Y, tot op de dag van vandaag bestuurslid van drie Grijze Wolvenverenigingen in Amsterdam. (1) Y. was al eerder doelwit van justitie, toen in 1993 een onderzoek naar een drugsbende in de Amsterdamse Mercatorbuurt werd gestart. De Mescid-I-Aksa-moskee in Amsterdam, ook aangesloten bij de Turkse Federatie en een Turkse stichting waarvan Y. voorzitter is, werden daartoe afgeluisterd. De telefoongesprekken gaven een goed beeld van de activiteiten van de bende van Ahmet A., waartoe ook Y. behoorde. A. werd uiteindelijk wel veroordeeld, tot 12 jaar gevangenisstraf. Zo werd er bijvoorbeeld 'gedingest' over partijen drugs, want men vermoedde al dat de telefoon werd afgeluisterd. Valse paspoorten werden schriften genoemd. Handel in vals geld en ontvoeringen van mensen met de vraag of ze wel of niet van kant worden gemaakt. (2)
In oktober 1993 werden ruim 200 mensen opgepakt en 345 kilo heroïne inbeslaggenomen. Servet Y. was volgens de politie hoofd van de 'divisie geweld en politiek', maar tot een veroordeling kwam het nooit. Begin jaren negentig behoorde Servet Y. tot de groep Turken die probeerden te infiltreren in de lokale politiek en wel in de PvdA van het Amsterdamse stadsdeel Geuzenveld/Slotermeer. Doordat de BVD hem aftapte waren ze in staat hier een stokje voor te steken en de PvdA te waarschuwen. De groep rond Y. probeerde verder in ondermeer moskeebesturen in Uden en Krommenie invloed te krijgen. De andere hoofdverdachte, Tacin K. wordt gezien als Y's rechterhand, legt zich toe op de incasso bij afpersingen en het onderhouden van een geoliede inlichtingendienst. Hij zou ook voorzitter zijn van een Utrechtse sportvereniging.
Het Arrow-team, een speciale recherche-eenheid van de Amsterdamse politie, schreef eind 1997 in een interne notitie over de bedreigingen aan het adres van Braam en Ülger: "Uit het onderzoek werd duidelijk dat bedreigers van Turkse origine waren en verbindingen hadden met de Turkse Federatie." Voor het proces vraagt de rechter-commisaris in Amsterdam eind februari Braam en Ülger te verschijnen om te getuigen tegen beide hoofdverdachten. Ze weigeren omdat ze geen bronnen prijs willen geven. Ze zeggen het risico van gijzeling door justitie te aanvaarden. Het is onduidelijk op wiens verzoek de twee journalisten om een verklaring wordt gevraagd. Waarschijnlijk vindt in juni het proces plaats.
Zakken meel
Belangrijk punt in het onderzoek is de afpersing door de bende van Turkse bakkers. Binnen de Turkse gemeenschap, vooral onder ondernemers heeft deze organisatie voor veel onrust gezorgd en niemand durfde aangifte te doen. Turkse bakkers werden gedwongen om bij één leverancier meel in te kopen, tegen fikse prijzen. Uit onderzoek komt naar voren dat een coöperatie inderdaad bakkerijen verplicht brood bij haar af te nemen, op straffe van een 'boete' van 15 duizend gulden als iemand dat weigert. De politie-actie is een stap in de goede richting, maar wij zijn van mening dat er ook op maatschappelijk niveau nog een scala aan maatregelen genomen zou moeten worden. Als de in het actualiteitenprogramma Twee Vandaag gedane suggestie dat de MHP haar mantelorganisaties in Nederland opdrachten gaf tot criminele handelingen, waar is, dan brengt dit volgens ons grote politieke consequenties met zich mee. De MHP is een regeringspartij in Turkije, die ministers levert aan het kabinet Ecevit. Als blijkt dat zij betrokken zijn bij criminele activiteiten moet dit grote politieke en diplomatieke gevolgen hebben, zodat Turkije, als ze tot de Europese Unie willen toetreden, eindelijk eens schoon schip maakt in haar fascistoïde politieke bestel. Zoals het auto-ongeluk nabij het Turkse plaatsje Susurluk in 1996 al aantoonde (waar een internationaal gezochte Grijze Wolven-maffia-baas met diplomatiek paspoort, een hoge politie-functionaris en een grootgrondbezitter in één auto bleken te zitten (3)), is de verwevenheid van maffia, Grijze Wolven, politie-officieren en de politieke elite zeer groot en hardnekkig. Wij pleiten daarom dan ook voor een inreisverbod van MHP-politici, uitsluiting op internationale fora en het verbreken van diplomatieke contacten met de ministeries van de MHP'ers.
Een andere effectieve maatregel om de speelruimte van de Turkse rechts-extremistische politieke maffia in Nederland zo klein mogelijk te houden, is de Grijze Wolven-organisaties in Nederland, enkele tientallen groot (volgens de TFN 74), van gemeentelijke subsidies te onthouden. Ondanks talloze publicaties en waarschuwingen hebben sommige gemeentes nog steeds geen maatregelen genomen tegen de financiering van Grijze Wolven-organisaties. Het intrekken van subsidies en het verbreken van contacten door gemeentelijke instellingen zal de status van de organisaties binnen de Turkse gemeenschap aanzienlijk verlagen. De Grijze Wolvenorganisaties zullen niet meer als aantrekkelijke belangenorganisatie voor de Turkse gemeenschap gezien worden. Zo is het wellicht mogelijk om vooral Turkse jongeren bij andere organisaties te betrekken, zodat zij minder onder de intolerante, extreem-nationalistische en criminele parapluie van de Grijze Wolven vallen.
Men moet hierbij niet vergeten dat de Turkse extreem-rechtse beweging een totaal andere structuur en dynamiek heeft dan de Nederlandse extreem-rechtse beweging. De Grijze Wolven in Nederland zijn extreem gewelddadig en fungeren als loopjongens van de politieke maffia in Turkije. De Grijze Wolven proberen met intimidatie, discriminatie (van bijvoorbeeld Koerden en Alevieten) en afpersing delen van de Turkse gemeenschap in haar greep te houden. De neuzen van de Grijze Wolven zijn gericht naar Ankara, niet op integratie of interesse in de Nederlandse maatschappij. Pas als er in die Nederlandse maatschappij zaken gebeuren die het aanzien van Turkije zouden kunnen schaden, zoals de oprichting van het Koerdisch Parlement in Ballingschap in 1995 in Den Haag, de destijds dreigende komst van PKK-voorzitter Öcalan naar Nederland of de recente plannen om in Assen een monument ter herdenking van de slachtoffers van de Armeense genocide te plaatsen, komen de Grijze Wolven in actie en slepen zij hun vaak nationalistisch georiënteerde landgenoten mee.
Turkse organisaties eisen excuses
Eind december werd de Staat der Nederlanden gedagvaard door de Ulu Camii Moskee, de jongerenvereniging Tükem, de vrouwenvereniging Kubra en de Turkse Democratische Jongerenvereniging, allen aangesloten bij de Turkse Federatie Nederland. Zij eisen eerherstel, publicatie van excuses in een aantal dagbladen en een schadevergoeding ter compensatie van 'geleden immateriële schade' van 5000 gulden. Bovendien eisen ze de lijst van inbeslaggenomen goederen. De politie viel, met schoenen aan, de moskee binnen tijdens Ramadan. Op 18 januari achtte de rechter het niet bewezen dat de mannelijke opsporingsambtenaren de vrouwelijke gebedsruimtes met schoeisel hadden betreden en dat zij onzorgvuldig hadden gehandeld. Maar liefst 150 Turkse mannen en vrouwen woonden de zitting een week eerder bij. Woordvoerder Arik van de moskee kondigde aan in hoger beroep te gaan.
Ook het Meldpunt Discriminatie Oost uit Amsterdam beklaagt zich in een persbericht over het politie-optreden. Zij zien de inval als een "...
grove provocatie, die slechts is te begrijpen tegen de achtergrond van een verworden en ontketend politie-apparaat dat zich dwars op maatschappelijke verhoudingen in een positie verwerft zonder dat politieke partijen daar nog paal en perk aan durven stellen. (...) Het enige niet willekeurige element in het buitensporige optreden van de politie is haar preoccupatie op etnische categoriën als constitutieve elementen van de zogenaamde criminele verenigingen. Daarin zet de politie in Nederland al een decennium lang de toon en drijft zij de maatschappelijke verhoudingen en relaties tussen bevolkingsgroepen langs etnische lijnen op de spits. Aan die willekeur en aanzetten tot discriminatie en racisme dient onmiddellijk een halt te worden toegeroepen." Samen met de eerdergenoemde Stichting Tükem stelt het Meldpunt een 'chronologisch relaas van feiten van de inval' samen. Dat is her en der nogal dik aangezet, zoals het stuk over de vrouwen die van ongeveer 9.30 tot tegen 12 uur de koran-ruimte niet mochten verlaten tijdens de inval van de politie: "Al die tijd mochten zij geen contact onderhouden met de buitenwereld." In het relaas over de huiszoeking: "De politie heeft zich tevens met geweld toegang verschaft tot een ideeënbus van de gebedsruimte." Begin januari wordt er in de moskee aan de Zeeburgerdijk een protestbijeenkomst tegen de politie-inval gehouden, waar de stadsdeelvoorzitter van Zeeburg Tjeerd Herrema zich dient te verantwoorden voor uitlatingen op AT5 en in het Stadsblad. In die interviews bracht hij de moskee in verband met criminele organisaties. Volgens Herrema werden zijn woorden echter verdraaid. Als hij niet op de protestbijeenkomst zou komen, dan zouden de voorzitters van de vijf verenigingen, samen met hun volledige achterban, naar een deelraadsvergadering gaan om alsnog opheldering te vragen. Herrema kiest eieren voor zijn geld en komt naar de protestbijeenkomst, hoewel hij zich nadrukkelijk distantieert van protesten tegen het politieoptreden. In zijn toespraak, voorafgaand aan de protestbijeenkomst zegt hij: "Als u of uw organisatie niet geassocieerd wilt worden met de Grijze Wolven dan vraag ik u na te denken over de symbolen die u hanteert; de drie manen, de foto's aan de muur en de Grijze Wolf die tot voor zeer kort in de tuin van het complex stond (zie foto). Geef ook meer openheid over de financiële zaken in dit gebouw." En aan het slot maakt hij een stevig statement: "Maar ik zal fel strijden tegen elke organisatie of opvatting die een ras, een geloof, een staat of nationaliteit verheerlijkt en boven anderen stelt. Omdat dit de zwaarste aanval is op onze mensenrechten en leidt tot onderdrukking en geweld. Zowel de geschiedenis van Nederland als die van Turkije laat zien dat dit een doodlopende weg is. Ik hoop en verwacht dat u mij ook in deze strijd zult steunen." Het pleit voor Herrema dat hij zich aanmerkelijk minder voor het karretje van de Grijze Wolven laat spannen dan het Meldpunt Discriminatie Oost. Al in 1998 wilde het Meldpunt samen met de moskee actie ondernemen tegen de beschuldigingen in publicaties en de media als zouden zij Grijze Wolven zijn.
In Nederland is het doorgaans 'not done' als je je uitlaat als rechts-extremist. In Turkije staat juist de superioriteit van het Turkse ras voorop, wat heeft geleid tot vele nationalistsche uitbarstingen, zoals de meedogenloze onderdrukking van de Koerden in Zuid-Oost Turkije. Juist iedereen die niet past binnen de definitie van het Turkse ras en zich verzet tegen deze door de politiek opgelegde doctrine, wordt vervolgd. Zo is er in Turkije sinds 1946 nooit iemand wegens racisme veroordeeld, maar zijn daarentegen talloze mensen die de superioriteit van het Turkse ras ter discussie wilden stellen, het opnamen voor een minderheid of daartoe behoorden of andere politieke ideeën hadden, verdwenen, gemarteld, gevangengezet of vermoord. De van patriottische trots en extreem-nationalisme doordrenkte Turkse samenleving, maakt de Grijze Wolven tot een geducht tegenstander voor de Nederlandse overheid en maatschappij. Alleen als we de Grijze Wolven, naast strafrechtelijke vervolging, kunnen isoleren, alternatieven kunnen bieden voor kansarme Turkse jongeren en samenwerken met Turkse organisaties die wel een toekomst voor iedereen willen, is het mogelijk de Grijze Wolven in de marge van de samenleving terug te drukken.
Ernst Haffmans is lid van het Comité 'Stop de Grijze Wolven'
Noten:
(1) Dit zijn het Turks Platform Geuzenveld/Slotermeer, Amsterdam Sportclub Turkiyem Spor en Stichting Soyad.
(2) Stella Braam en Mehmet Ulger, Grijze Wolven een zoektocht naar Turks extreem rechts, 1997, isbn 9038802986
(3) Zie onze beide publicaties
Comité 'Stop de Grijze Wolven'
Postbus 10748
1001 ES Amsterdam
Comité 'Stop de Grijze Wolven' heeft twee publicaties uitgegeven:
* Stop de Grijze Wolven! Turks extreem rechts, maart 1997
* De Hollandse Leeuw en de Grijze Wolf, april 2000
