De rancune van rechts; Leefbaar Nederland

Pim Fortuyn is door een grote meerderheid van de leden van de centrum rechtse partij Leefbaar Nederland als lijsttrekker gekozen voor de Tweede Kamerverkiezingen in mei. Een dag voor zijn aanstelling, op 23 november 2001, lanceerde hij een herdruk van zijn uiterst controversiële boek: 'Islamisering van onze cultuur'. Het boek, waarvoor Fortuyn de nep Imam Haselhoef verleidde een nawoord te schrijven, roept op tot een totale asielzoekersstop in Nederland.

In de weken voor het congres van Leefbaar Nederland, liet de partij weten dat ze in het partijprogramma een limiet wilden stellen aan het aantal te accepteren vluchtelingen per jaar. Dat zouden er maximaal 10.000 mogen zijn. Dit werd echter door een kleine meerderheid van het congres verworpen. Fortuyn zei achteraf dat er binnen Leefbaar Nederland nog een hoop moet worden gesleuteld aan de vluchtelingen kwestie. Zijn Leefbaar Nederland beschrijft hij overigens als een beweging, geen klassieke politieke partij. Hij zei dat hij de beslissing van het congres zou respecteren, maar dat de leden zijn gedachten niet kunnen beïnvloeden.
Fortuyn heeft gezegd dat hij vluchtelingen ziet als berekenende mensen, die denken: "daar is het beter, daar ga ik naar toe." Andere leden van Leefbaar Nederland hebben tijdens het congres verklaard dat politieke vluchtelingen hun eigen problemen hebben gecreëerd. Zij zijn van mening dat "als vluchtelingen niet met het regime in hun eigen land kunnen omgaan, ze zich maar beter moeten leren gedragen."
De meeste commentatoren zagen de afwijzing van de limiet van 10.000 vluchtelingen als een strategische zet om de media gerust te stellen, waarmee Fortuyn en Jan Nagel, de voorzitter van Leefbaar Nederland, in een zelfverklaarde, voortdurende staat van oorlog zijn. Door de afwijzing van de limiet kan de media Leefbaar Nederland niet als een extreem-rechtse partij karakteriseren.
Fortuyn is een campagne gestart tegen de media door hen ervan te beschuldigen tot de politieke gevestigde orde te behoren. Hij verwijt hen dat zij hem totaal negeren. De waarheid is echter, dat hij heel veel media aandacht heeft gekregen toen hij de bestaande politieke partijen ervan langs gaf. Alle belangrijke actualiteiten programma's en alle kranten hebben hem geïnterviewd en overal wordt voorspeld dat Leefbaar Nederland 15 tot 20 zetels zal winnen tijdens de verkiezingen.
Nagel en Hans Janmaat, van de overleden racistische Centrum Democraten (CD), delen dezelfde haat tegen de PvdA, maar om verschillende redenen. Nagel, die ooit lid was van de PvdA, beweert dat deze partij de media heeft gebruikt om Leefbaar Nederland een extremistisch label op te spelden. Janmaat, daarentegen, beschuldigt de PvdA ervan Leefbaar Nederland te hebben bedacht, om extreem-rechts te doen verzwakken en versplinteren.
Fortuyn was lid van de PvdA tot 1989, toen hij adviseur werd van de CDA. In 1993 sprak hij voor de jaarvergadering van het Oud Strijders Legioen (OSL), een conservatieve rechtse organisatie, wiens leider, Prosper Ego, in 1995 veroordeeld werd wegens racisme. Hun tijdschrift, Stavast, biedt elke maand ruimte aan xenofobe en racistische commentaren.
Gedurende de 8 jaar dat Fortuyn een column schreef in het rechtse blad Elsevier, heeft hij zich geregeld positief uitgelaten over Janmaat en hem geprezen als een oprecht burger. Janmaat is enkele malen veroordeeld wegens racisme. Op een gegeven moment heeft Janmaat Fortuyn een zetel aangeboden in het parlement als hij zich wilde inzetten voor de CD. Maar Fortuyn wees hem af.
Een ander prominent Leefbaar Nederland lid is Wim Couwenberg, een professor uit Rotterdam en directeur van Civis Mundi, een conservatief denk-tank tijdschrift. Couwenberg, een venijnige anticommunistische koude oorlog veteraan, schrijft voor Tekos, het Vlaamse tijdschrift van de Delta Stichting, dat gelieerd is aan de Franse nieuw-rechtse organisatie GRECE. In 1997 sprak Couwenberg op een bijeenkomst van de Delta Stichting en ook tijdens een aantal OSL bijeenkomsten. Hij zit in het bestuur van een pro-apartheidsclub en hij heeft regelmatig gesproken tijdens pro-apartheids bijeenkomsten.
Couwenberg is een geaccepteerde intellectueel met nieuw-rechtse ideeën, die regelmatig schrijft voor de drie grootste kranten, Volkskrant, Trouw en NRC Handelsblad. Op de opinie pagina's propageert hij de eenwording van Nederland en het Vlaamse gedeelte van België, schrijft hij over de Nederlandse identiteit en fulmineert hij tegen de multiculturele samenleving, de gevestigde orde en tegen asielzoekers. Nu schrijft hij ook over Leefbaar Nederland. Hoe Leefbaar Nederland het politieke landschap kan veranderen en het vacuüm op rechts kan invullen.
Toen Fortuyn bekend maakte dat hij de politiek in wilde, heeft Leefbaar Nederland hem direct gevraagd om lijsttrekker te worden, in de wetenschap dat zij niet tegen hem op zouden kunnen als hij zijn eigen partij zou beginnen. Fortuyn zal echter zijn werk als adviseur in het bedrijfsleven niet opgeven tijdens zijn verkiezingscampagne. Hij zal lezingen blijven geven aan het bedrijfsleven, industrie en banken van wie hij veel steun krijgt.
Deze contacten bezorgen hem vier keer zoveel budget als de PvdA in 1998 had om haar overwinning te verzekeren. Tijdens de campagne zal Fortuyn zich profileren als de stem van het volk, 'de echte oppositie van de 3% die het land regeren'.
In 1998 hebben een aantal Leefbaar partijen in gemeenteraadsverkiezingen een behoorlijke winst geboekt en in verschillende steden zijn nieuwe Leefbaar partijen opgericht zo'n 150 in totaal inmiddels. Als Leefbaar Nederland die lokale partijen tot landelijke steun kan ombouwen, kan Leefbaar Nederland een beweging van betekenis worden. Nu belooft Leefbaar Nederland een zware concurrent te worden voor de gevestigde politieke partijen, met een heftige aanval op solidariteit, tolerantie, immigratie, vluchtelingen, moslims en gelijkwaardigheid.

Uit: Searchlight, international antifascist magazine, januari 2002