Column: VERDONKEREMANEN

"All animals are equal, but some are more equal than others".

Deze Orwell-uitspraak kwam bij mij naar boven bij het volgen van de discussie over het aangescherpte asielbeleid. Van veler zijde wordt mevrouw Verdonk geprezen om haar strikte beleid in deze: eindelijk duidelijkheid, eindelijk toepassing van de regels, eindelijk een einde aan het gedogen. Dit zou dan nieuwe politiek zijn, het Fortuynisme dat ons op het pad heeft gebracht van rechtvaardige toepassing van door ons allen afgesproken regels. Democratie brengen, om het maar in Bush-termen te zeggen. Er valt wat voor te zeggen. Tenminste, als je strikt het dogma hanteert dat democratie per definitie goed voor ons is omdat het de toepassing is van "meeste stemmen gelden". Daar bedenken we dan "met z'n allen" regels bij en die moeten dan nageleefd worden.

Zoals gemeld: er valt in te komen, maar wat mij frappeert in deze is dat het een verschuil-reden wordt als het de mensen uitkomt. Wanneer iemand een boete krijgt omdat ie harder rijdt dan de afgesproken 120 km/h mag ie verontwaardigd klagen over de regels die we gezamenlijk hebben afgesproken. Wanneer iemand getruukt de belasting weet te ontduiken, krijgt- ie de handen op elkaar voor het slim omzeilen van de regels. Maarrrr: uitgeprocedeerde asielzoekers vallen onder een strenger regime, daarop zijn de regels nou weer wel toepasbaar.

Ziet u de overeenkomst?

Voor mij is de link tussen deze voorbeelden een louter financiële. Boetes, belastingvoordelen en de kosten van asielzoekers zijn al dan niet aan regels onderhavig als het de eigen portemonnee betreft. Dat we over wanhopige mensen praten doet dan niet meer ter zake! Een diep trieste ontwikkeling die mij het ergste voor onze samenleving doet vrezen. Als we bewust het risico nemen dat door ons teruggestuurde mensen bij terugkomst in landen als Somalië of Afghanistan direct vastgenomen worden kosten, dan begeef je je op een hellend vlak. Je moet het maar op je geweten willen hebben als minister. We Verdonkeremanen op deze manier onze humane plichten. De opstandige burgemeesters en pastores hebben, op een heel enkele uitzondering na, allemaal bakzeil gehaald door de pressie van dit kabinet en deze Tweede Kamer. Allemaal onder het motto van "regels, reinheid en regelmaat". Dat is niet meer Orwelliaans, dat is Kafka-esk!

Begt