alert!Uitbreiding Europa: Polen

Liefke Dolmans

In deze nieuwe rubriek worden de 10 landen die binnenkort tot de Europese Unie zullen toetreden onder de loep genomen. Onder andere het minderhedenbeleid, het institutionele racisme, rechts-populistische partijen, extreemrechts en de organisatiegraad van neonazi's en de 'white power' muziekbeweging worden belicht. Zo verschaffen we hopelijk wat inzicht in de problematiek rond racisme en discriminatie in deze 'nieuwe Europese landen'. In deze eerste aflevering meteen het grootste land; Polen.

Van alle Oost-Europese landen leeft in Polen de kleinste groep Roma. In Polen woonde volgens de officiële cijfers van de Poolse overheid in 2001 tussen de 30.000 en de 35.000 zigeuners. In Roemenië wonen, ter vergelijking, ongeveer anderhalf miljoen Roma en Sinti.

Structurele discriminatie
Over de situatie van deze groep mensen in Polen zijn de meningen sterk verdeeld. Zo vindt de Europese Unie de situatie van de Poolse Roma relatief goed in vergelijking met de situatie van Roma in andere Oost-Europese landen. Polen is dan ook het enige land van de binnenkort toetredende landen dat van de EU geen aandacht hoeft te geven aan het verbeteren van de situatie van de Roma die binnen haar grenzen wonen. Alle andere landen worden hier wel op gewezen. In het boek 'The East European Gypsies' is Z. Barany positief over de Poolse overheid. Hij vindt dat deze veel doet om de situatie van de Roma te verbeteren. Lijnrecht tegenover de meningen van de EU en Barany staat het CESCR (het comité van economische, sociale en culturele rechten van de Verenigde Naties). Volgens een rapport van de CESCR uit 2002 (1) maakt zij zich ernstig zorgen over het recente oplaaien van xenofobie, expliciet gericht tegen Roma en joden. Ook het comité voor de rechten van het kind van de VN maakt zich grote zorgen over de omstandigheden waarin het merendeel van de Roma-kinderen in Polen opgroeit. De commissie wijst op de slechte toestand van de gezondheidszorg, de benarde situatie in het onderwijs en daarnaast op de opkomst van racistisch geweld tegen Roma. Ook volgens het European Roma Rights Centre (ERRC) is de situatie van de Poolse Roma zorgelijk en zijn er grote problemen. Zij stelt dat na 1989 de discriminatie van Roma is toegenomen en verhevigd. In hetzelfde rapportkomt naar voren dat de Poolse overheid op papier initiatief toont voor gelijke rechten voor de Poolse Roma-bevolking. Maar in de praktijk faalt zij, aldus het ERRC, in het realiseren van deze gelijkheid. Zo kan (of wil) de overheid geen garanties geven voor de gelijkheid van de Poolse Roma, en neemt zij geen maatregelen tegen de overduidelijke discriminatie van Roma. In ieder geval neemt de Poolse overheid geen initiatieven om ook maar iets te doen aan discriminatie in het algemeen. Zo bestaat er geen antidiscriminatie wet, en is zij ook niet van plan deze te ontwerpen. Ook weigerde Polen het twaalfde protocol (voor het op internationale schaal aanvechten van discriminatie) van de Europese Conventie van Mensenrechten te tekenen. De ERRC maakt een duidelijk verschil tussen het overheidsbeleid en de dagelijkse praktijk. Zo worden in een recent rapport (2001) van de Poolse overheid maatregelen omschreven die het racistische geweld zouden moeten aanpakken, in de praktijk komt hier weinig tot niets van terecht.

Scholing
De Poolse overheid doet geen enkele poging de situatie te veranderen wat betreft de concentratie van Roma-kinderen in het laagste onderwijs, die is ontstaan doordat het merendeel van deze kinderen 'Romani' spreekt en geen Pools. Om deze reden worden de kinderen op scholen voor verstandelijk gehandicapten geplaatst. Het merendeel van de Roma-kinderen zit sinds 1990 op een zogenaamde Roma-school. Daar zijn de leraren laaggeschoolden in de klassen zijn verhoudingsgewijs groot. Dit komt weer door het lage aantal leraren per Roma- school. Het standaard onderwijsprogramma dat gebruikt wordt in de meeste scholen van Polen is doorspekt met racistische stereotypen en vooroordelen. Dit lesmateriaal bevordert de verdere marginalisatie van de Roma (kinderen). Gemiddeld stoppen de Roma-kinderen na de vierde of vijfde klas met school. Op scholen waar Roma-kinderen in gemengde klassen zitten met niet-Roma kinderen worden volgens rapporten van het ERRC Roma-kinderen regelmatig het slachtoffer van mishandeling en treiterijen door de niet-Roma leerlingen en leraren.

Huisvestiging
Het merendeel van de Poolse Roma leeft afgezonderd van de andere Polen. Vaak wonen zij net buiten de dorpen, of in Roma- getto's in de (grotere)steden. Door druk van niet-Romaop de lokale autoriteiten wordt er voor gezorgd dat het niet mogelijk is voor Poolse Roma om te verhuizen naar delen van steden waar de meeste mensen geen Roma zijn. Een ander probleem rond huisvestiging voor de Roma is het stelselmatig weigeren van het inschrijven bij gemeentes door de lokale autoriteiten. Dit zorgt ervoor dat zij uitgesloten worden van economische, sociale en culturele rechten die samen hangen met het wonenin een gemeente. De Roma vormen de enige groep in Polen die dit recht stelselmatig wordt geweigerd. Het is ook verboden voor Poolse Roma om eigen grond te bezitten. Ze worden hierdoor gedwongen om huizen te huren. Het zal niet verbazen dat ook bij het verdelen van huurwoningen discriminatie plaats vindt. Mede hierdoor leven veel Roma in kale flats zonder elektriciteit, gas en water, en dat terwijl de wintersin Polen vreselijk koud kunnen zijn. In het Roma-getto van Krakow zijn officiële flats waar geen huur betaald hoeft te worden, Roma moeten dit in veel gevallen echter wel. Hen wordt ook de toegang geweigerd in bars, restaurants, nachtclubs, luchthavens en in ziekenhuizen. De weigering van Roma in ziekenhuizen heeft grote gevolgen voor de medische conditie van de zigeuners. De vele gevallen van Tuberculose onder hen is een direct gevolg van de slechte (medische) condities waarin de Roma leven.

Politie-discriminatie
De Poolse politie mishandelt met grote regelmaatRoma, aldus Amnesty International en het ERRC. Vooral de Roemeense Roma (niet officieel in Polen wonende Roma uit Roemenië) worden regelmatig het slachtoffer van geweld, mishandelingen, onwettige arrestaties, huiszoekingen en het in beslag nemen van eigendommen door de politie zonder duidelijke reden. De omgang van de politie met de Roma lijkt hoofdzakelijk gericht op wegtreiteren. Constant probeert de politie hen lastig te vallen om hen op deze manier het leven zuur te maken, zodat zij uiteindelijk hun spullen bij elkaar pakken en zich ergens anders proberen te vestigen. Uit meerdere bronnen, en ook uit het rapportvan de ERRC, blijkt dat Roma-kinderen met regelmaat gescheiden worden van hun ouders en door de politie in weeshuizen geplaatst worden. Deze behandeling van de politie heeft er mede toegedragen dat groepen Roma uit Polen wegvluchtten en naar andere landen trokken. Dit zou een mogelijke verklaring kunnen zijn waarom er zo weinig Roma in Polen wonen. Maar het lijkt niet de enige reden te zijn.

Justitie
Een cruciaal punt lijkt de nalatigheid van de Poolse justitie en de Poolse politie omactie te ondernemen na aangifte van geweld of een andere vorm van discriminatie. Hierdoor blijven de slachtoffers onbeschermd voor een volgende geweldpleging van bijvoorbeeld neonazi's. Omdat het geweld deels door de politie zelf gecreëerd wordt, is het lastig aangifte te doen. Als er vervolgens weinig tot niets gebeurt, zal de eventuele volgende aangifte achterwege blijven. Alleen al hierdoor krijgt de politie voor de Roma een uitsluitend bedreigende functie, in plaats van een autoritaire, een ondersteunende of dienstverlenende functie. Volgens het ERRC heeft nog nooit een Poolse Roma een schadevergoeding gekregen voor valse beschuldigingen of mishandelingen door politieagenten. Justitie ziet zelden noodzaak tot het arresteren of berechten van geweldplegers op Roma, zelf niet als er (niet-Roma)getuigen van de mishandelingen zijn geweest.

Neonazi's
Geweldpleging door neonazi's op Roma komt bijna dagelijks voor. Deze vorm van geweld is enorm gestegen sinds de val van het communisme in de jaren negentig. De skinhead beweging is dan ook actief en richt zich sterk op zigeuners en joden, of mensen die er volgens hen zo uitzien. Acties van skinheads in de afgelopen jaren hadden vaak hetzelfde patroon. Volgens dit patroon verzamelt een groep van ongeveer vijftig skinheads zich rond een aantal Roma-huizen, vervolgens werd er gescholden en werden er molotovcocktails door de ramen van de huizen gegooid. Op deze manier zijn vele huizen en hutjes verbrand. In een aantal gevallen werden auto's waar Roma inzaten flink beschadigd en werden de inzittenden vervolgens in elkaar geslagen. De Roma in Polen zijn slecht georganiseerd, er zijn mede hierdoor weinig rapporten te vinden waarin het geweld tegenover Roma beschreven wordt. Eén van de meer recente rapporten uit 2000 laat de volgende voorbeelden van geweld tegenover Roma zien in de periode 1997-1999 (zie kader).

Op 14 november 1999 werden in Krosnica drie huizen van Roma-families in brand gestoken door een groep mensen, bestaand uit gewone Polen en drie neonazi's. Nadat de neonazi's de huizen in brand hadden gestoken, riepen de mannen tegen een journalist ter plekke: "We zullen ze allemaal vermoorden" en "Alleen dode zigeuners zijn goede zigeuners". Hoewel 30 Roma door dit voorval dakloos werden, werd niemand van de brandstichters opgepakt. Vijf dagen voor het incident in Krosnica eiste een delegatie van flatbewoners in Limanowa van de flatbeheerder dat de Roma in dezelfde flat weggestuurd zouden worden. Als de flatbeheerder hier niet op in zou gaan, namen zij het heft in eigen handen. Op dertig oktober 1999 stak een groep jonge mannen de auto van een Roma in brand. Terwijl ze dat deden, riepen ze racistische leuzen tegen de jongen die op dat moment nog in de auto zat. Een dag later werd zijn broer om onduidelijke redenen in elkaar geslagen. Op kerstavond in1998 werden in Nowy Targ drie Roma's door een groep neonazi's met ijzeren staven in elkaar geslagen, ondertussen riepen de neonazi's racistische leuzen. In dit geval werd er vervolging ingesteld, maar justitie weigerde in deze zaak de neonazi's als schuldig aan te wijzen. Tien dagen huis. In het huis veroorzaakte de groep veel (brand)schade, enkele ramen werden kapotgeslagen. De Roma durfden geen aangifte te doen van deze gebeurtenis, ze waren bang anders vermoord te worden. In de nacht van 8 september doet de niet- Roma Krzysztof aangifte van geweld tegen een Roma-familie. Hij zag dat er die nacht een molotovcocktail door het raam een kamer ingegooid werd waar twee meisjes sliepen. Eén van deze meisjes (Pamela) is verstandelijk gehandicapt, en balanceerde twee dagen op het randje van de dood, ze verbrandde voor meer dan 20 procent. Schokkend was het dat de media deze aanslag beschreven als een aanval van de Roma op Krzysztof, terwijl hij juist de man was die aangifte deed van de brandaanslag. In de nacht van 20 mei 1998 sloegen twintig neonazi's een Roma-familie in elkaar met honkbalknuppels. De motivatie van de skinheads was dat ze daarvoor in elkaar geslagen zouden zijn door de familie. Begin maart 1998 bedreigde een groep neonazi's uit Kety een groep Roma uit de zelfde plaats. De ramen van de zigeunerhuizen werden kapot geslagen, er werd gescholden, het been van een Roma jongen werd gebroken. Omdat de zigeuners bang waren voor meer aanvallen van de neonazi's, barricadeerden zij hun huizen na de aanval gedurende drie dagen. De politie reageerde niet. Tijdens de eerste twee weken van januari 1998 bedreigde een groep neonazi's in Brzeg twee weken lang een flat die alleen bewoond werd door Roma. Ook hier werden de ramen kapot geslagen en werd geprobeerd de flat in brand te steken (dit mislukte echter).In de afgelopen paar jaar zijn tenminste twee Roma door bodyguards van een bar en een restaurant vermoord.

Toekomst
Er is een duidelijk verschil in de situatie van de Roma in Polen, die hen onderscheidt van de Roma in de andere Oost-Europese landen. Namelijk de grootte van de groep. De groep zigeuners in Macedonië en Roemenië is groot en heeft zich mede hierdoor weten te organiseren. De Poolse Roma-organisaties zijn te klein om enige vuist te maken richting de Poolse overheid. De overheid speelt hier op in, zo wordt in de officiële beleidsstukken de groep Roma de ene keer geschat op 10.000, de andere keer op 30.000. Op deze manier suggereert de Poolse overheid dat het Poolse Roma-probleem te verwaarlozen is. De Europese Unie speelt hier vervolgens op in. Zij gelooft dat het aantal Roma klopt en automatisch dat hiermee de problemen niet zo groot zullen zijn dat Polen hieraan zou moeten werken. Opvallend is het dat de EU zich hierdoor laat leiden en haar standpunt onderbouwt door de rapportage van de Roma-situatie van de Poolse overheid over te nemen. Die in verband met de toetreding tot de Europese Unie duidelijk belang heeft bij een positief beeld over de situatie van de zigeuners in haar land. In plaats dat zij het Poolse Roma-standpunt van de VN over Roma in Polen overneemt. Voor de Poolse Roma is het noodzakelijk dat de EU inziet dat de Poolse regering een gekleurd beeld laat zien van de Roma situatie in Polen. Als de EU werkelijk wat wil doen voor de Roma in Polen zal zij haar standpunt moeten veranderen, alleen zij kan echte druk uitoefenen op Polen om te werken aan een beter klimaat dat discriminatie voorkomt en het geweld terugdringt.

Liefke Dolmans is student algemene sociale wetenschappen

Noot:
(1) Concluding Observations on Poland, released on December 19, 2002, the United Nations Committee on Economic, Social and Cultural Rights (CESCR) E/C.12/1/Add.82

Literatuurlijst

Sixteenth Periodic reports od States Parties Due (2001) (Poolse overheid)

Concluding Observations on Poland, released on December 19, 2002, the United Nations Committee on Economic, Social and Cultural Rights (CESCR)

Midden Europa Civil society-ontwikkeling en de kwestie van etnische identiteit, 1999 te vinden op users.skynet.be/streven/artikels/roma-zig.htm.

Pilot Government Programme for the Roma Community in the Maopolska Province for the Years 2000-2003. De Poolse NGO (Niet Govermentele Organisatie) 'Never Again' publiceerde in 2000 een rapport over de Poolse gewelddadigheden tegenover Roma in de periode 1997-1999.

www.errc.org/publications/legal/CERD-Poland_Feb_2003.doc

September 11, 2002, OSCE Meeting Statement on Roma in Poland, www.errc.org/publications/letters/2002/osce_sept_11_200 2.shtml

www.errc.org/rr_nr4_2001/field2.shtml

Zoltan Barany, The East European Gypsies. Regime Change, Marginality, and Ethnopolitics, Cambridge, 200, Cambridge University Press.

Overzicht extreemrechts

Er was een hoop ophef de laatste tijd over neonazi's in Polen, zelfs de nationale televisie besteedde er ruimschoots aandacht aan, wat uniek genoemd mag worden. Aanleiding waren invallen in van de Poolse geheime dienst ABW in 4 steden bij mensen die lid zouden zijn van de Poolse chapter van Combat 18.

Een journalist van het dagblad Gazeta Wyborcza had plots het bestaan van deze afdeling ontdekt, terwijl antifascisten in Polen al 2 jaar op de hoogte waren van hun bestaan en daarvoor uitgebreid hadden gewaarschuwd. En dan nog kwam de Poolse politie enkel in actie na een verzoek van hun Duitse collega's. De eerste ontdekking was niet echt verrassend; De Poolse neonazi's zouden in contact staan met de Britten van C18. Maar ook werd onthuld dat het blad van C18 werd gedrukt in Polen. Na verhoor werden alle neonazi's vrijgelaten en werden verder niet aangeklaagd. De agenten zeiden dat ze moesten controleren of het in beslaggenomen materiaal inderdaad 'fascisme zou promoten', en hoe precies te formuleren dat nationaal- socialisme werd verheerlijkt. Dit laat duidelijk zien hoe onervaren de Poolse autoriteiten zijn met de bestrijding van neonaziterreurgroepen. Eerder kwam C18 in het nieuws toen één van hen zichzelf opblies, toen een bom te vroeg ontplofte. C18 in Polen bestaat vooral uit jonge neonazi's.

Vogelvlucht
Laten we in vogelvlucht even het hele spectrum van katholiekrechts, populistisch rechts tot aan de fascistische groepen doorlopen. Polen is een land waar het katholicisme sterk aanwezig is onder de bevolking. Niet alleen onder de burgerbevolking maar ook onder extreemrechtse organisaties. Eén van die organisaties is de Narodowe Odrodzenie Polski (NOP), de Nationale Herrijzenis van Polen, vroeger een van de meest invloedrijke organisaties, maar hun invloed is heden ten dage beperkt tot enkele steden in het zuiden van Polen. De NOP is nauw gelieerd aan de Engelse International Third Positionists (ITP), die een fascistisch autoritair katholicisme aanhangen. Final Conflict, het blad van de ITP, wordt onder andere door hen in Polen verspreid. De NOP wil een fatsoenlijk fascisme aan de man brengen en zij ontmoedigt nazi-skins het gebruik van symbolen uit de Tweede Wereldoorlog. In augustus 1999 organiseert de NOP een 'Europees Nationaal Revolutionaire bijeenkomst' in Polen, waar circa 120 mensen op af komen. Onder de aanwezigen zijn Nederlanders, Duitsers van de Nationale Partei Deutschland (NPD), Ieren en Italianen. Net zoals haar zusterorganisatie in Engeland, staat de NOP ook in verbinding met de muziekscène. De uitgevers van het nazistische muziekblad Narodowa Scena Rockowa (Nationale Rock Scène) hangen ook een ultraconservatief fascistisch katholicisme aan. Het blad probeert een brug te slaan tussen de nationalistische en de nationaal-socialistische skinheads. Dat het slaan van een dergelijk brug makkelijk is laat de uitgifte van een verzamel-cd zien. Hierop staan 'nationaal-revolutionaire' bands zoals Batalion maar ook de zwaardere fascistische bands zoals Konkwista 88.

De Liga Polskich Rodzin (de Liga van Poolse Gezinnen) LPR is de belangrijkste extreemrechtse politieke partij in Polen, met een vertegenwoordiging in het parlement van 37 van de 460 zetels. Het is een verbond, opgericht in mei 2001, van allerlei kleinere extreemrechtse partijen, voornamelijk bestaande uit fanatieke katholieken en anti-abortus fundamentalisten. Veel van hen zijn ook openlijk antisemitisch, zoals hun belangrijkste man in de regering, Roman Giertych. Hij komt uit de partij Stronnictwo Narodowe (Nationale Fractie), een openlijk fascistische partij. Nu willen zij deelnemen aan de Europese Verkiezingen, hoewel ze in Polen groot werden door haar anti-EU-standpunten. De partijleuzen waarmee ze groot werden zijn 'Onafhankelijkheid voor Polen', 'Werk, brood en woningen voor Polen' en de Poolse economie moet beschermd worden tegen buitenlands kapitaal. Brussel staat voor hen synoniem voor het decadente westen; abortus, porno en euthanasie. Machtigste wapen van de LPR is wellicht de Radio Maryja, één van de populairste zenders van Polen, met 3 miljoen luisteraars per dag. Deze radio werd 10 jaar geleden opgericht door de suikeroom van de LPR, Tadeusz Rydzyk. Rydzyk is een zeer machtig man met zijn media-imperium. Naast Radio Maryja is hij sponsor van het vierde grootste dagblad van Polen Nasz Dziennik (Ons Dagblad), heeft hij een uitgeverij, een school voor journalistiek, een instituut voor nationaal onderwijs en een hogeschool voor maatschappijleer en mediacultuur in Torun.
De jeugdafdeling van de LPR is Mlodziez Wsechpolska (Poolse Jeugd), waar fascistische skinheads het beeld bepalen, maar waar ook recent een verschuiving naar het 'respectabele' midden kan worden waargenomen. De Poolse Jeugd is berucht om haar demonstraties tegen homo's, buitenlanders en abortus. Recent verloren ze een groot deel van haar fascistische voetvolk, die besloten op te stappen vanwege de 'softe' standpunten en beschuldigden de top van de Poolse Jeugd van 'carrière-maken'. De splitsing ging niet overal even zachtzinnig; In Bialystok waren er ernstige gevechten tussen de beide fracties.

De populistische partij Samoobrona (Zelfverdediging) is ook vertegenwoordigd in het parlement, 50 zetels. Zoals bij de meeste populistische partijen is het ook bij Zelfverdediging moeilijk te zeggen waar ze echt staan. Ze nemen zoveel posities in over zoveel verschillende standpunten, zelfs zoveel dat ze zichzelf vaak tegenspreken. Alles is gegroepeerd rond hun (boeren)leider Andrzej Lepper. Gevaar van deze partij is dat ze hoogstwaarschijnlijk opschuiven naar extreemrechts of zelfs fascisme mocht hun dat zo uitkomen in hun populariteit. Nu al zie je in sommige afdelingen de invloed groeien van nazistische paganistische groepen zoals Niklot, die geaccepteerd worden als lid en als bewaking fungeren op partijevenementen.

Blood & Honour
Het Aryjski Front Przetrwania (AFP), Arische Overlevingsfront, is in de Poolse stad Wroclaw opgericht naar het voorbeeld van het Engelse Blood & Honour. Enige maanden geleden besloten een aantal neonazi-organisaties, zoals Blood & Honour Trojmiasto, Blood & Honour West Polen, NS Skinheads Lublin en andere groepjes om samen te gaan in één organisatie. Daarvoor waren de oprichters van de organisatie betrokken bij de neonazibands Honor en Konkwista 88. De laatste treden nog steeds op, na wat strubbelingen. Nu liggen ze overigens weer onder vuur vanwege diefstal en het feit dat hun zanger aan drugs verslaafd is, iets wat niet strookt met hun teksten om drugsgebruikers te willen doodschieten. Het eerste wapenfeit van het AFP vindt plaats in juni 1992 als de organisatie een nazistisch concert organiseert waar de Engelse skinband No Remorse speelt. In september 1992 worden leden van het AFP in Nederland gearresteerd als zij een verboden concert van de Nederlandse neonazi's van Hou Kontakt willen bijwonen. De politie arresteert 20 Duitsers en vijf Polen. In de auto's van de gearresteerden vindt de politie messen, kettingen en materiaal om molotovcocktails te maken. Ook wordt een grote hoeveelheid fascistische muziek gevonden. Hou Kontakt had in juni 1992 al eerder contact gehad met het AFP in verband met het optreden van No Remorse. Hou Kontakt heeft ervoor gezorgd dat No Remorse in Polen kon spelen. Als de manager van Konkwista 88 in 1994 het bijltje erbij neergooit zakt het AFP in. Een tijdlang wordt door enkelen nog de naam gebruikt, maar na verloop van tijd besluit een aantal om de naam te veranderen. De organisatie gaat veder door het leven als Bialy Grom (Wit Legioen). Het is onbekend hoelang deze organisatie heeft bestaan.

Naast de skinheadscène heeft Polen ook een sterke NSBM- scène (National Socialist Black Metal). De scène in Polen behoorde tot de landen waar deze fascistische muziekstroming het sterkst was. Veel bekende fascistische Blackmetal bands zoals Graveland, die vandaag de dag in de platenbakken te vinden zijn, komen uit Polen. Zo staat Graveland onder contract bij het Duitse Metallabel No Colour Records uit Borna. Via Hendrik Möbus, ex-eigenaar van het Duitse fascistische Blackmetal-label Darker Than Black Records, legde No Colour Records contact met het Amerikaanse fascistische label Resistance Records. No Colour Records wilde dat Resistance Records de distributie van de cd van Graveland op zich ging nemen. Ook via het Pagan Front, een elitaire heidense organisatie die in dienst staat van de 'pan Arische strijd', wordt de Poolse 'white power'-scène via Blackmetal gepromoot. Vele fascistische Poolse (Blackmetal) labels, zoals Dead Christ Commune, Old Legend Records en Dark Blaze Productions zijn lid (geweest) van dit wereldwijde netwerk.
De 'white power'-scène in Polen brengt duizenden cd's en tapes uit, dor labels als Strong Survive (verbonden aan C18), Fatherland, Ultima Records en Narodowa Scena Rockowa, waarvan de laatste zwaar wordt bekritiseerd door neonazi's vanwege afpersing en piraterij. Ook groter distributeurs verkopen neonazi-muziek, naast a-politieke muziek en zelfs linkse Oi!-muziek. Er zijn ook een paar neonazi-magazines, de enige professionele is Rock Against Communism, een glossy waarvan duizenden exemplaren worden verkocht.

Antifascisten
Er zijn maar enkele militante antifascistische groepen in Polen. Enkele jaren geleden waren er bijna overal in het land afdelingen, nu zijn er nog groepen in Bialystok en Lodz en enkele kleinere groepen in andere steden en dorpen. Onlangs was er een grote antifascistische demonstratie in Torun, waar neonazi's voor amok hadden gezorgd en mensen besloten om te reageren met een demonstratie. Dit was zelfs de eerste demonstratie van antifascisten buiten Bialystok of Lodz en er kwamen zo'n 300 mensen op af. Daarnaast is er een groei waar te nemen van het aantal antifascistische skinheadgroepen. De militante antifascistische groepen werken volgens het principe van de controle van de straat. Waar neonazi's zijn, proberen zij ook te zijn. Antifascisten verstoren bijeenkomsten van neonazi's en patrouilleren openlijk in op straat. Ook fungeren de antifascistische groepen als bewaking van lokale kraakpanden of autonome centra, of tijdens demonstraties van linkse mensen. Uiteraard zijn ze ook druk met het verwijderen of overplakken van nazistische propaganda. Systematisch worden ze tegengewerkt door de politie, die vaak bij aanvallen van neonazi's op kraakpanden passief terzijde staat en antifascisten oppakt. Er zitten dan ook enkele antifascisten langere gevangenisstraffen uit, en een aantal moeten nog voor de rechter verschijnen.

Redactie Alert!, met dank aan onze correspondent in Polen

Meer informatie over antifascisten in Polen, antifawildeast.blogspot.nl

De organisatie Nigdy Wiecej (Nooit Meer) is ook lid van ANTIFA-NET, waar Alert! ook bij aangesloten is (zie verderop in deze Alert!), www.nigdywiecej.org

terug naar inhoud