Reactie op het artikel over Johan Heesters

Peter van Gent

Zoals in de Alert! wel genoemd wordt vraagt Heesters in 1942 aan propagandaminister Joseph Goebbels om in meer films te mogen spelen. De brief die Heesters hiervoor schrijft ondertekend hij met "Heil Hitler". Die ondertekening mag dan misschien dagelijkse routine zijn in het Duitsland van die tijd, maar het initiatief illustreert dat het bij Heesters niet ging om een artiest die het beste probeerde te maken van een ongemakkelijke situatie waarin hij terecht was gekomen. Dat zou je kunnen denken als Adolf Hitler himself een trouw bezoeker van je shows blijkt te zijn. Of dat de SS je meeneemt naar Dachau. Nee, Heesters is ontevreden over de frequentie waarin hij op het witte doek te zien is en neemt zelf het initiatief om het nazi-regime te benaderen om dit niveau op te krikken. Terwijl Nederland zucht onder de Duitse bezetting wordt Heesters hier stinkend rijk mee.
Voor het vele geld dat hij verdient heeft Heesters ook een mooie bestemming gevonden. Samen met een acteur uit antisemitische films wordt hij eigenaar van een fabriek waar nepkoper wordt gemaakt. Ook hier worden weer flinke winsten gemaakt, want dit kopersubstituut is onmisbaar basismateriaal voor de Duitse wapenindustrie. Het materiaal waarmee de nazi's de oprukkende bevrijders tegenhouden, komt dus deels uit de fabriek van Heesters. Hij klaagt ook dat hij zijn huis in Berlijn na de oorlog is kwijtgeraakt, en dus ook offers heeft moeten brengen. Daarbij vergeet hij echter te melden dat die kapitale villa toebehoorde aan een joodse familie die in 1938 was gevlucht. Later betrekt hij nog een huis in Zuid-Duitsland dat eveneens van een joodse familie is geconfisceerd. De krant De Pers meldt nog dat de Bondsrepubliek Duitsland hem zijn oorlogsschade heeft vergoed, dus met die offers valt het wel mee.

Vergeving voor de collaboratie van Heesters zou makkelijker zijn geweest als hij eens zijn excuses aan zou bieden. Maar hij blijft erbij dat hij niets fout heeft gedaan. "Wat heb ik gedaan, dat ik tot aan het einde van mijn leven, de woede van de Nederlanders, de woede van mijn medelandgenoten heb opgewekt?". Wel, dat laat zich dus eenvoudig samenvatten. Niet alleen zorgt Heesters voor vermaak voor een nazi-regime dat zijn eigen landgenoten onderdrukt en uitzuigt. Hij verdient er ook nog eens een goede boterham aan. Een deel van dat geld investeert hij in de wapenindustrie waardoor de oorlog alleen maar langer duurt. Hij profiteert van het antisemitisme in nazi-Duitsland door in prachtige woningen te gaan wonen van gevluchte joden, en dan durft hij nog de vermoorde onschuld te spelen.

Maar goed, tegenwoordig zijn dat soort mensen weer welkom in Nederland. Het linkse protest tegen Heesters wordt schamper bekeken omdat ze oude koeien uit de sloot zouden halen. Maar Heesters was geen koe in de Tweede Wereldoorlog. Hij was een sluwe vos die uit was op persoonlijke glorie en financieel gewin. Het maakte hem niet uit onder welke omstandigheden dit moest gebeuren. En dat anderen daar slachtoffer van zijn geworden lijkt hem niet te deren.

Peter van Gent is lid van de Antifascistische Onderzoeksgroep Kafka

Naschrift auteur
Via een ingezonden brief reageert Peter van Gent van de Antifascistische Onderzoeksgroep Kafka op een artikel van mijn hand dat in de laatste Alert! verscheen. Hij vraagt zich af waarom ik geen gebruik heb gemaakt van een 'diepgravend' artikel over Heesters dat op 19 januari 2008 in De Pers is verschenen. Hieronder zal ik kort ingaan op Van Gents bevindingen en waarom ik delen uit het artikel van De Pers niet heb gebruikt.

In de ingezonden brief van Van Gent valt verder te lezen dat Heesters gebruik heeft gemaakt van woningen die onteigend zijn van joden. Dat Heesters in dergelijke huizen heeft gewoond is erg aannemelijk. De SS ontruimde namelijk complete joodse wijken in Berlijn. Ook zijn veel joden uit angst voor de nazi-terreur op de vlucht geslagen. Joseph Goebbels had namelijk als plan opgevat om eind maart 1943 Berlijn 'jodenvrij' te maken. Dit leidde onder andere tot boosheid en protest van Albert Speer, minister van bewapening, die graag de joden had willen gebruiken voor zijn oorlogsindustrie. Volgens het dagboek van Goebbels woonde in de jaren veertig circa 75.000 joden in Berlijn, waarvan 30.000 werkzaam waren in de oorlogsindustrie. De leeggekomen huizen werden onder andere toegewezen aan Duitsers, Polen en andere dwangarbeiders die de opengavellen plaatsen in de oorlogsindustrie weer moesten opvullen. In de achtergelaten huizen van de rijke joden werden prominente Duitsers gehuisvest. Dat dit alles onmenselijk was staat buiten kijf. In het artikel uit De Pers staat geschreven dat de kapitale villa van Heesters eigendom was van een joodse familie die in 1938 was gevlucht. Hoe Heesters aan deze villa is gekomen is onduidelijk en daar wordt in De Pers ook niet verder op ingegaan. Hij zou de geconfisceerde villa toegewezen hebben gekregen, maar het is ook niet uit te sluiten dat hij de villa van de nazi's heeft gekocht, want zoals er al eerder werd verondersteld zou Heesters een rijk man zijn. Hoe het ook zij, er ontbreken teveel bewijzen om er iets zinnigs over te zeggen.

Mijn overweging om delen van informatie uit het artikel in De Pers achterwege te laten is omdat er beweringen worden gedaan die niet voldoende worden onderbouwd. Daarnaast staan er enkele suggestieve verwijzingen in. In mijn zoektocht naar bronnen heb ik getracht de primaire bronnen te achterhalen. Beweringen in het artikel in De Pers heb ik niet kunnen staven met andere bronnen. Voor mij reden genoeg om het artikel niet te gebruiken.

John Postma

(uit: Alert!, nummer 2, juli 2008. Alert! is een uitgave van de Anti-Fascistische Actie Nederland - AFA)