Een nieuwe antifascistische praktijk

AFA-Nijmegen

Met dit artikel willen wij een aanzet tot discussie in eigen kringen geven. Tot ons genoegen zien we de laatste jaren steeds meer antifascisten die hun strijd verbreden naar antikapitalisme, antiseksisme en bijvoorbeeld strijd tegen het uitzettingsbeleid. Dit artikel gaat over waarom wij het als een noodzaak zien om ons als antifascisten ook met andere thema's bezig te houden dan de thema's die het AFA-activisme de laatste jaren hebben gedomineerd zoals de NVU, Blood & Honour en Voorpost.

Allereerst is het natuurlijk niet de bedoeling van dit artikel om het werk wat gedaan is en wordt tegen groepen als de NSA, NVU, Blood & Honour en Voorpost teniet doen. In tegendeel zelfs. Deze acties hebben vaak zeker nut gehad, er zijn vele extreem rechtse bijeenkomsten en concerten verhinderd, racistische demonstraties verstoord en er is antifascistische informatie verspreid. Ook is er een bepaald antiracistisch basisgevoel terug gebracht bij vele mensen doordat het AFA initiatief Laat Ze Niet Lopen samen met bewoners van wijken waar nazi's gingen demonstreren massaal in opstand kwamen tegen racisten die door hun wijk willen demonstreren. Maar wij willen niet dat het antifascisme beperkt blijft tot dit soort activisme.

Vanuit onze eigen visie willen we stellen waarom wij actie voeren tegen groepen als de NVU belangrijk vinden. Voor ons staat het wereldbeeld van deze groepen haaks op het antifascisme dat wij nastreven. Hun wereldbeeld is xenofoob, racistisch, homofoob, seksistisch en promoot in grote mate ongelijkheid. Maar waarom maken actieve antifa groepen zo weinig de stap naar activisme tegen andere vormen van xenofobie, homofobie, seksisme en racisme? Er leeft bij veel mensen het idee dat antifascisten zich maar beter bij hun leest kunnen houden en zich alleen met marginaal extreem rechts moeten bemoeien. Daar zijn we immers goed in en daar zijn we groot mee geworden. Ook is een duidelijke vijand natuurlijk wel zo makkelijk.

Maar we moeten niet vergeten dat ons werkveld veel verder reikt dan de marginale extreem rechtse groepen, we have got more and bigger fish to fry. We noemen de PVV, het asielbeleid, seksistische reclamecampagnes, anti-abortus fundamentalisten en ga zo maar door. De laatste jaren is de complete samenleving naar rechts getrokken en wij houden ons nog steeds primair bezig met een groep van plusminus 200 marginale fascisten. Marginale fascisten die zeker ook onze aandacht verdienen maar we moeten niet het zicht op de rest wat er om ons heen gebeurd verliezen. We moeten reageren op politici, ambtenaren, bedrijven en organisaties die zich continue bezighouden met het uitsluiten van mensen.

Een antifascistische visie op de samenleving kan een antwoord zijn voor vele mensen die zich storen aan de verrechtsing van het Nederlandse klimaat. En als je als AFA zegt dat je strijd tegen homofobie, seksisme, racisme, sociaal-economische ongelijkheid etc. etc. en je vervolgens alleen maar met marginaal extreem rechts bezig houdt en grotere problemen laat liggen, vervreemden mensen zich van de antifascistische strijd. Door het antifascisme onlosmakelijk aan marginaal extreem rechts te verbinden beperk je jezelf en plaats je het antifascisme an sich ook in een hoekje. Als je als AFA of andere antifascistische actiegroep echter ook een antwoord biedt op de grotere vissen in de vijver dan wordt je niet alleen als speler op het buitenparlementaire politieke speelveld serieuzer genomen maar ben je ook, en dat is nog veel belangrijker, bezig met je idealen consequent in de praktijk te brengen. Ga die strijd aan!

De laatste jaren zijn er al vele acties gevoerd door antifascisten rondom de minder klassieke AFA-thema's (bij gebrek aan een betere benoeming) zoals het asielbeleid, anti-abortus-fundamentalisten en de PVV. Enkele inspirerende voorbeelden zijn de wakes voor abortusklinieken door anti-abortus-activisten die door antifascisten verstoord zijn, een lawaaidemonstratie bij een middelbare school waar een PVV kandidaat een docentfunctie heeft en de protesten bij de naturalisatieceremonie in Den Haag. Dergelijke acties kunnen volgens ons erg goed vanuit een antifascistische actiegroep gevoerd worden. Desondanks dat bijvoorbeeld een wake tegen het abortusrecht geen fascisme is, is het wel heel duidelijk dat het ontkennen van zelfbeschikkingsrecht van vrouwen over het eigen lichaam iets is waar wij ons als antifascisten tegen moeten verzetten. Wij zijn immers voor gelijkheid en vanuit gelijkheid voor (vrouwen)emancipatie. Het moet in ons systeem komen dat we als antifascisten niet alleen tegen iets zijn (wat de naam antifascist wel zou doen vermoeden) maar dat we ook iets hebben waar we voor strijden. Gelijkheid, sociale rechtvaardigheid, tolerantie. Dit is een minimum consensus tussen antifa-groepen te noemen.

Een ander voordeel bij het uitzoomen naar een breder werkveld als antifascistische actie is ook dat we eindelijk zelf kunnen bepalen waar, wanneer en waarom wij actie voeren. Het is niet meer zo dat wij alleen maar reageren op wat marginaal extreem rechts doet maar dat wij ook een hele duidelijke eigen agenda hebben waar wij trots op kunnen zijn.

www.afanijmegen.org

Antiseksisme als antifascistische strijd

AFA-Nijmegen is onlangs in samenwerking met AFA-Den Haag een campagne tegen seksisme gestart. In de campagne wordt vooral geageerd tegen seksistische uitingen in het straatbeeld zoals billboards, bepaalde reclameposters en bepaalde etalages. De ruggengraat van de campagne wordt gevormd door opvallende stickers met de tekst 'vrouwonvriendelijk' die samen met een flyer verspreid worden met als doel om mensen aan te zetten om seksistische uitingen in het straatbeeld over te plakken.

Een van de doelen van de campagne is om mensen aan het denken te zetten over seksisme in het straatbeeld. Dit lukt niet alleen goed doordat mensen de stickers zien hangen en aan het denken worden gezet maar ook de gesprekken tijdens het plakken van de stickers doen het vaak goed. Een ander doel van de campagne is om de discussie over seksisme in eigen kringen aan te zwengelen. Dit doen wij door het organiseren van discussieavonden en informatieavonden.
Maar waarom zien wij antiseksisme als een thema waar wij ons juist als antifascisten mee bezig moeten houden? Wij zien de onmogelijke rolpatronen en verwachtingen waar je als vrouw aan moet voldoen als een vorm van ongelijkheid die in wezen weinig verschilt van andere vormen van ongelijkheid zoals racisme. Of je nu man, vrouw of geen van beide bent, is geen keuze. Je wordt er mee geboren net zoals met de kleur van je huid. Als wie of als wat je geboren wordt hoort geen invloed te hebben op de kansen en de mogelijkheden die je hebt om je leven te leven zoals jij dat wilt. Of je nu geboren wordt als witte of zwarte, in een arm of een rijk gezin, als homo, bi of hetero, als man of als vrouw of als geen van beide. Met onze campagne delen wij slechts speldenprikjes uit, maar aan de gesprekken die wij tijdens het plakken op straat voeren en de reacties die we binnenkrijgen te merken zijn het zinvolle speldenprikjes. Speldenprikjes die een gevoelige snaar raken.

(uit: Alert!, nummer 2, juni 2011. Alert! is een uitgave van de Anti-Fascistische Actie Nederland - AFA)