 | 60 jaar bevrijding van fascisme - fascisme is geen mening, maar een misdaad |
Antifa-Net
Geen internationale nazi-mars ter herinnering aan Hitlers plaatsvervanger Rudolf Hess in Wunsiedel!
Tegen de 'Wij als Duitsers zijn slachtoffer' leugen!
Laat hen geen helden maken van nazis!
Stop de verheerlijking van het nationaal socialisme!
Elk jaar sinds de oorlogsmisdadiger en de laatste top-nazi-gevangene van de geallieerden Rudolf Hess, zich in 1986 ophing in Berlijn, wordt de verjaardag van zijn dood door de nazi-beweging in Duitsland, en ook internationaal, gebruikt om eer te bewijzen aan het nazisme.
Zestig jaar na Europa's bevrijding van het nationaal-socialisme zullen duizenden Europese neonazi's opnieuw in de Beierse stad Wunsiedel, waar Hess ligt begraven, marcheren, om de dood van Hess te herdenken en om het nazi-regime dat hij diende te eren.
De Duitse antifascistische beweging vind deze schaamteloze exhibitie totaal onacceptabel. Daarom zijn antifascisten van verschillende generaties en uit diverse groepen dit jaar actief betrokken bij het opbouwen van oppositie tegen de Hess-herdenkingen en organiseren wij een gezamenlijke dag van antifascistische actie, gericht op een massieve aanwezigheid in Wunsiedel op de dag van de demonstratie.
We willen duidelijk maken dat de Duitse en de internationale antifascistische beweging niet bereid is toe te staan dat nazi's hun geschiedvervalsingen ongehinderd kunnen verspreiden. Integendeel, wij zullen deze dag ook gebruiken om 60 jaar bevrijding van het nationaal-socialisme te vieren. We hopen verder dat deze actiedag inspirerend zal werken op de verdere opbouw van een internationale antifascistische beweging.
Wie was Rudolf Hess? Hess werd lid van de nazi-partij in 1920 en werd al snel een van Hitlers naaste medewerkers. Als de rechterhand van de fascistische dictator nam de fanatieke antisemiet Hess deel aan het hele arsenaal van nazi-misdaden: de oprichting van de nazistische terreurdictatuur, de annexaties van Oostenrijk en Sudetenland en de felle vervolging van de Duitse joden, hun gewelddadige verwijdering uit de Duitse samenleving en het begin van de Holocaust. Hess is als persoon en in daad onafscheidelijk van de nazi-partij en heeft nooit op enig moment zelfs maar een poging gedaan om zichzelf te distantieren van de misdaden van het nazisme. Zelfs tijdens de Nurnberg-processen schepte hij nog op dat hij nergens spijt van had.
|
De Hess mars heeft de fascisten een legale basis gegeven voor de verering van het nazisme en is verworden tot een toenemend interessegebied voor hun gehele spectrum, dat mensen van alle leeftijden verenigd, van verschillende achtergronden en zelfs rivaliserende fracties vinden elkaar in hun bewondering voor wat Hitler en Hess deden.
Dit alles heeft tot gevolg dat het 'Wunsiedel-gebeuren' het karakter heeft aangenomen van een 'festival', waar SS-nostalgici, boneheads, Hatecore-fans, Duitse revanchisten en fans van de Hitlerjugend in bruine hemden of Duitse 'volkskleding' samen oplopen. Het is een bijeenkomst van grote betekenis voor de (neo)-nazi's.
Sinds 2003 neemt Duitslands grootste fascistische politieke partij, de Nationaaldemokratische Partei Deutschlands (NPD) ook officieel deel en vorig jaar marcheerden de leiders van de NPD, Udo Voigt en Holger Apfel, voorop de stoet samen met organisator Rieger. Daarnaast liepen de leiders van de zogenoemde 'Freie Nationalisten' Thomas Wulff, Thorsten Heise en Ralph Tegethoff, die sinds oktober 2004 door de NPD zijn gerekruteerd en als kippen met de gouden eieren zijn verwelkomd. Wulff is overigens een oude bekende in Nederland; hij nam vaker deel aan zaalbijeenkomsten en acties van de Nederlandse Volks Unie.
De Duitse samenleving heeft tot nu toe hulpeloos gereageerd op deze nieuwe ontwikkelingen en serieuze actie tegen deze tot rassenhaat oproepende figuren lijkt niet in het verschiet te liggen. Het veelgeroemde idee om het rechtsextremisme met het weerleggen van hun ideeen en het versterken van de maatschappelijke weerbaarheid te bestrijden is geflopt; de rechtsextremisten hebben immers haar voeten stevig in het centrum van die maatschappij gepland.
Toen de NPD, refererend aan de vernietiging van Dresden, de term 'Bombenholocaust' gebruikte, nota bene op de dag die gewijd was aan de slachtoffers van nazisme, was er landelijke ophef en een korte opleving van het debat om een tweede poging te wagen de NPD met juridische middelen te verbieden. Er werd echter niet gewezen op het feit dat Jorg Friedrich, een door de mainstream media bejubelde historicus, dezelfde term gebruikte in zijn roman 'Der Brand', waarin hij beweert dat de geallieerde bommenwerpers "Einsatzgruppen" waren, de brandende schuilkelders "crematoria" en dat de Duitse burgerbevolking "uitgeroeid" werd, precies dezelfde redenering die de NPD gebruikt; de gelijkstelling van de daders en de daadwerkelijke slachtoffers.
De mislukking om politiek grip te krijgen deze rechtsextremisten, wat betekent dat je strijd moet voeren tegen racisme, antisemitisme, nationalisme, revisionisme en je eigen geschiedenis, leidt tot iets anders, namelijk het feit dat de enige reactie op de provocaties, zoals de aanmelding van de NPD om op 8 mei, de feestdag van 60 jaar bevrijding van nationaal socialisme, onder de Brandenburger Tor door te willen marcheren, tot nu toe is geweest dat ieders recht op demonstreren wordt ingeperkt en het afbreken van de democratische basisrechten van iedereen. Gelukkig lieten 25000 mensen op 8 mei in Berlijn zien dat neonazi's te stoppen zijn, simpelweg door met zoveel mensen hun demonstratieruimte in te nemen.
De 60e verjaardag van de bevrijding is meer dan een historische datum; het zou de laatste kans kunnen zijn voor de overlevenden van het nationaal socialisme, de veteranen van het antifascistisch verzet en de antifascisten van nu om zich samen te manifesteren.
De strijd tegen fascisme is nog lang niet voorbij.
Nog altijd heeft de Duitse maatschappij de gevolgen van het nazisme niet verwerkt. Onze collectieve verantwoordelijkheid jegens de slachtoffers van fascisme geeft ons de plicht om op te staan tegen racisme, antisemitisme, nationalisme en militarisme en we dragen elk individueel de verantwoordelijkheid om te verzekeren dat fascisten nooit meer aan de macht zullen komen.
Als we samenwerken tegen fascisten, dan zijn ze te verslaan. Als we tegenstand gaan organiseren tegen de Hess mars, als onderdeel van de internationale strijd tegen fascisme en barbarisme en voor een vreedzame en solidaire samenleving, moeten we in staat zijn deze jaarlijkse hoogmis van het oplevende fascisme te verhinderen.
De Nederlandse antifascistische groepen zoals AFA, lid van Antifa-Net, willen de collectieve verantwoordelijkheid nemen om de Nederlandse neonazi's die gaan proberen aan de Hess-mars deel te nemen, te confronteren met een veelvoud aan Nederlandse antifascisten. Waar in voorgaande jaren een handjevol diehards van de Nederlandse neonazi-scene afreisden naar Wunsiedel, gingen er vorig jaar al zo'n 30.
Antifa-Net, het Internationale Antifascistische Netwerk voor Onderzoek en Actie bestaat uit antifascistische initiatieven en organisaties uit Duitsland, Engeland, Frankrijk, Oostenrijk, Nederland, Noorwegen, Zweden, Denemarken, Rusland, Polen en de Verenigde Staten
Voor meer informatie via Antifa-Net, kijk op www.ns-verherrlichung-stoppen.tk
'Wunsiedel Day of Action 2005' Antifa-Net-Flyer, engelstalig (pdf, 2.5 mb)
'Wunsiedel Day of Action 2005' Antifa-Net-Flyer, nederlandstalig (pdf, 1.6 mb)
1-10-1994 Demonstratie van tientallen neonazi's in Maastricht uit protest tegen het politieoptreden tijdens de Hessherdenking in augustus 1994 in Luxemburg. De politie maakt hier een einde aan, neemt pamfletten, bivakmutsen en vlaggen met runetekens in beslag. Er vallen drie arrestaties. Constant Kusters is woordvoerder, demonstranten komen uit Nederland en Duitsland. Eerder in de week was bij politie Den Haag een vergunning aangevraagd voor een demonstratie bij de ambassade van Luxemburg. Het was georganiseerd door ANS, FAP, SAF en JFN'94.
31-7-1999 Een demonstratie van de NVU ter herdenking van Rudolf Hess in Valkenburg van ongeveer 25 mensen. De groep draagt vlaggen en vaandels met hakenkruisen en delen pamfletten uit. Ze vragen aandacht voor de sterfdag van Rudolf Hess. De demonstratie was 's middags en voordat politie kon ingrijpen waren de jongeren al verdwenen, binnen een kwartier was het gebeurd.
26-8-2000 Vijftig Nederlandse en Duitse mannen en vrouwen houden deze middag een Rudolf Hess herdenkingsdemonstratie van de NVU in Echt. Er was geen vergunning aangevraagd. Men had vlaggen met op hakenkruisen lijkende runetekens, spandoeken en pamfletten. De politie nam deze in beslag. Een arrestant wordt onder druk van de demonstranten weer vrijgelaten.
Deutsch-Hollandische Freundschaft
Sinds medio jaren negentig zien we een sterke toename van contacten tussen Nederlandse en Duitse neo-nazi's. In eerste instantie liepen de contacten met name via Eite Homan en zijn ANS, die al sinds de jaren tachtig zeer intensieve omgang heeft met radicale nazi-groepen in Duitsland. Vanaf 1993 is de Nederlands-Duitse activiteit met name in handen van de radicale vleugel van de CP'86, in casu Martijn Freling. Ook vinden er vanaf dat moment steeds vaker grensoverschrijdende activiteiten plaats. In dat jaar is er bijvoorbeeld een demonstratie van enkele tientallen neo-nazi's in Kerkrade om het tienjarig bestaan van het ANS te vieren.
In het voorjaar van 1994 zijn er diverse verkiezingen in Nederland en is er veel rechts-radicale activiteit. Een belangrijke ontwikkeling voor de Duits-Nederlandse contacten is de opkomst van Constant Kusters. Deze wordt na de verkiezingen door zowel de CP'86 als de CD uitgekotst. Hierna ontwikkelt Kusters zich in korte tijd tot radicale nationaal-socialist met een zeer typische politieke agenda. Hij sluit zich aan bij het nazi-clubje rond Homan en Freling en leert zo ook allerlei Duitse geloofsgenoten kennen, met name in het aan Nederland grenzende Noordrijn-Westfalen (NRW).
In augustus 1994 speelt het Nederlandse ANS een belangrijke rol tijdens de Rudolf Hess-herdenking. Het telefoonnummer van Homan wordt als mobilisatiepunt gebruikt en er zijn een aantal Nederlandse ANS'ers aanwezig bij de demonstratie in Luxemburg. De politie treedt hard op tegen deze herdenking en in oktober wordt tegen dit politieoptreden door Nederlandse en Duitse nazi's gedemonstreerd in Maastricht. Deze demonstratie is georganiseerd door het ANS en nazi's uit NRW. Een opvallende ontwikkeling bij deze demonstratie is dat Constant Kusters hier voor het eerst naar voren treedt als organisator. Tegelijkertijd is er een duidelijke toename te zien van Duitstalige ANS-propaganda in Arnhem, de woonplaats van Kusters.
In november 1994 is er weer een poging tot Duits-Nederlandse demonstratie. In Zevenaar demonstreren 50 ANS-activisten voor vrijlating van Ewald Althans. Dertien activisten worden gearresteerd. Een Duitse delegatie wordt aan de grens tegengehouden. In april 1995 houdt men in Den Haag een solidariteitsdemonstratie voor de gearresteerde NSDAP/AO-leider Gary Lauck. Kusters vraagt hier een vergunning voor aan en krijgt deze (tot zijn eigen verbazing). Er zijn 27 demonstranten aanwezig, waarvan een flink aantal uit Duitsland afkomstig is.
De toegenomen samenwerking tussen Nederlandse en Duitse nazi's is in 1995 ook aan justitie in Duitsland opgevallen: de Nederlandse politie doet op Duits verzoek een huiszoeking bij Martijn Freling. Tegelijkertijd worden in Duitsland invallen gedaan bij FAP-kopstukken, waaronder Christian Malcoci. Het onderzoek heeft betrekking op de publicatie en verspreiding van het boek 'Eine Bewegung im Waffen' dat oproept tot gewapende strijd.
Twee weken later willen Nederlanders en Duitsers een gezamenlijke demonstratie houden in Rotterdam om tegen dit politie-onderzoek te protesteren. Deze actie wordt door de burgemeester verboden. Toch gaan Freling, Kusters en Homan samen met een groep Duitse activisten de straat op en worden op de trappen van het stadhuis gearresteerd terwijl zij een keltisch kruis-vlag tonen. In augustus 1995 nemen Nederlandse ANS'ers deel aan de Rudolf Hess-herdenking in Schneverdingen. Ook hier wordt het belang van de Nederlandse relaties weer duidelijk. De postbus van Freling en de telefoon van Homan worden als internationale contactpunten voor de herdenking gebruikt. Ook bij verdere Nederlandse acties is er sprake van Duitse steun. Wanneer antifascisten in september 1995 aankondigen te gaan demonstreren voor het huis van de Friese nazi Douwe van der Bos zijn er ook een aantal Duitse activisten meegekomen om het huis te beschermen. Ook bij een demonstratie van CD en CP'86 in Leerdam in 1996 loopt een groep Duitse neo-nazi's onder aanvoering van Homan en Kusters mee.
In augustus 1996 kondigt Kusters, inmiddels actief voor de nieuw leven ingeblazen Nederlandse Volks Unie, in Arnhem een Hess-herdenking aan. Deze afleidingsmanoeuvre slaagt niet: wanneer Kusters met een groep Nederlanders op weg naar Duitsland de Franse grens probeert te passeren worden ze allemaal opgepakt en teruggestuurd. Ondertussen weten Duitse neonazi's wel een geslaagde Hess-herdenking in Worms te houden. Wederom poogt de Duitse staat actie te ondernemen tegen het Duits-Nederlandse nazi-contact. In september 1996 bezoeken leden van Duitse en Nederlandse inlichtingendiensten tegelijkertijd leden van het ANS en voormalige leden van het FAP in Nederland en Duitsland. Met de regelmaat van de klok organiseert de NVU bijeenkomsten in Nederland, waarbij het publiek voor een flink deel uit Duitsland komt. Ook worden over en weer demonstraties ondersteund. Verder kandideerde de al eerder genoemde Malcoci als gemeenteraadslid in Kerkrade, waar hij 183 stemmen haalde bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2002 en waren bij demonstraties van de Nederlandse Volks Unie in Kerkrade (2001), Rotterdam (2002), Apeldoorn (2003) en Den Haag (2004) en ook dus in mei dit jaar in Arnhem, de aanwezigen voor ongeveer de helft afkomstig uit Duitsland. Maar voor de Hess-herdenkingen reizen de Nederlandse neonazi's dus de laatste jaren naar onze oosterburen.
