Het blanke ras kent vele kleurtjes
Volgens de Rulofleer gaat een kleurling pas echt in evolutie vooruit als hij met blanken in aanraking komt (boek Het Ontstaan Van Het Heelal (HOVHH), pag. 322, P 78):

Kleurlingen worden volgens deze constatering dus 'volmaakter' als ze met blanken in aanraking komen. Dit bevestigt tevens dat Rulofs visie, waarin een toekomstige wereldleer wordt verkondigd die alles wat tot dusver werd beweerd over evolutie in de schaduw moet stellen, beperkt was tot de bekrompen en koloniale tijdgeest van zo'n 70 jaren geleden. Tegenwoordig worden natuurvolkeren met meer respect bejegend, omdat zij op eigen wijze en meestal zonder invloeden van de westerse civilisatie in staat zijn om te overleven zoals westerlingen dat nooit zouden kunnen. Maar volgens de Rulof-leer is de evolutie van gekleurde natuurvolkeren naar een blanke civilisatie doorslaggevend.

Wayti (P 79): "De term 'het blanke ras' staat in deze uitdrukking dus voor 'de hogere stoffelijke graden', met inbegrip van alle kleurtjes die in die hogere graden vertegenwoordigd zijn."

Naast dit verwarrend gegoochel met graden en rassen schijnt deze uitgeverij over het hoofd te zien dat het tegenwoordig als discriminatoir wordt opgevat het blanke ras op welke wijze dan ook hoger te beschouwen dan andere mensenrassen.

Intellectualisme: keerzijde van de blanke beschaving
Niettemin heeft Rulof enig ontzag voor natuurvolkeren omdat sommige hun natuurlijke afstemming nog niet hebben verloren. Ze bleven dus raszuiver zoals de eskimo's (deel 1). En zelfs de blanke levensstijl heeft haar keerzijde (HOVHH, pag. 509-510, P 80): "Zij hebben zich een toestand geschapen die niet natuurlijk meer is. Zij behangen zich met sierlijke dingen, gaan goed en rijk gekleed, doch hebben hun natuurlijke afstemming afgelegd. Zij zijn verdwaald in hun mooie en rijke levens en doen dingen die de mensen in het oerwoud niet zouden kunnen doen. Dat is het instinct, de natuur; en die natuurwetten en krachten heeft de intellectuele mens verloren en bezoedeld. Is het dan zo vreselijk wanneer ik zeg dat de natuurlijke kern zoek is? Dat zij hun lichamen uiterlijk verfraaien en dat het innerlijk aan geestelijke honger sterft? ". In deel 3 meer over de geestelijke evolutie van blanken.

Voor een deel juist, maar Rulof toont zijn afkeer voor het blanke intellectualisme ook nog op een andere wijze, die vooral te vinden is in de (auto)biografie 'Jeus van moeder Crisje, deel 3'. Daarin staat in scherpe bewoordingen dat geleerden, skeptici en kerkelijke geestelijken tot de grootste tegenstanders van zijn denkbeelden behoren en daarom zelfs tot de 1e en laagste geestelijke graad worden gerekend. Een nogal doorzichtige manier om met kritiek af te rekenen.

Toch is er licht aan het eind van de tunnel. Wayti, P 81: "Volgens Alcar is deze intellectualiteit echter slechts een fase in de evolutie van de ziel. Dit 'bewustzijn' is een noodzakelijke stap, en pas daarna begint de ziel aan haar geestelijke bewustwording. De ziel kan geen stapje overslaan, en gaat door de duisternis naar het licht!"

Volgens deze redenering heeft intellectualisme weinig met geestelijke bewustwording te maken. Omgekeerd verklaart dat ook dat het intellectualisme weinig van de Rulofboeken moet hebben.

Hoe ziekten straks worden uitgebannen
In de paperback vraagt Wayti op P 82 zich vervolgens af waarom er juist in de hogere graden zoveel ziekten voorkomen. In 'Maskers en mensen', pag. 849, P 82/83 staat het antwoord. Dit heeft met de vermenging van graden te maken waardoor mensenrassen onzuiver en verzwakt zijn geworden:

"Daar in dat oerwoud trokken de mannen verder en ontmoetten vele levens. De gevoelswijsheid, om uw eigen leven te verzorgen, die bewustwording droegen zij niet onder hun harten, zij leefden zich volkomen uit. De hoogste graad splitste zich met een lagere. Waar zij kwamen verwekten zij kinderen. Toen begon de mens aan zijn eigenlijke inteelt! Hij scheurde zijn oerkrachten vaneen en deelde die levenswet met 'n ander. De zevende en hoogste graad deelde zich met de vierde en derde graad. Uit die derde en vierde levensgraad werden er kinderen geboren. En die kinderen zetten dit proces voort. Wat zien wij, na miljoenen jaren is dit Universele lichaam verzwakt. De eigenlijke oerbron is gesplitst. De Goddelijke Universele zelfstandigheid, die tegen weer en warmte, koude en natuurwetten is berekend, verloor door de eigenlijke splitsing de natuurlijke kern, de Universele afstemming die God aan deze levens voor de eigen soort en levensgraad heeft vastgelegd. De mensen verloren hun weerstand! De mannen en vrouwen kunnen niet meer tegen die enorme wetten op en bezwijken. Er komen verzwakkingen tot stand, die oersterke lichamen kunnen niet meer tegen de natuurlijke wetten op en zoeken naar kleding. Voordat deze afbraak begon, weerstond dit natuurlijke organisme elke natuurlijke verandering. Want het menselijke lichaam is als de wateren, is als de verdichte stof, in landelijk bestaan opgegroeid, maar heeft door de splitsing met de lagere levensgraden de eigen oerbron verloren en daardoor zien wij de eerste ziekten ontstaan!"

Ook in andere Rulofboeken zijn deze denkbeelden terug te vinden. Het beschouwen van rassenvermenging als oorzaak van ziekten en verzwakking wordt volgens huidige opvattingen als discriminatoir opgevat.

Het bovenstaande herinnert aan fascistische denkbeelden, maar Ruloflezers nemen dit soort passages zeer serieus.

Het huisdier als volmaakte evolutiefase
Wayti bericht dat de kruising van diersoorten ook tot degeneratie heeft geleid (P 87 ):

"Alcar geeft aan dat de dieren zich 'van nature' niet vermengen met een andere stoffelijke graad. Maar ook hier heeft de mens ingegrepen. De mens begon verschillende dierlijke rassoorten te kruisen om iets anders te 'fokken', waardoor de natuurlijke weerstand van de dieren verzwakte. Zo zijn er zelfs rassen gefokt die niet meer levensvatbaar zijn, omdat hun lichamelijke kracht en weerstand volkomen afgebroken werd." Tot dusver is dit wetenschappelijk niet bewezen en het nuttige en oersterke muildier, een kruising van ezel en paard, zal dan waarschijnlijk een uitzondering zijn.

Ook over de evolutie van dieren is de Rulof-leer hoogst merkwaardig. Sommige dieren zouden uit delen van het menselijk lichaam zijn geboren; zo zou de kip uit de menselijke lever en het ruggemerg zijn ontstaan. De evolutie van dieren zou te danken zijn aan hun domesticatie van roofdier tot huisdier. Zo was de huiskat ooit een tijger, de hond ooit een wolf en de duif ooit een adelaar. Door steeds meer contact met mensen zouden deze dieren hun gevoelsleven hebben aangepast en gaandeweg hun roofdierlijk instinct hebben verloren. Ook nu wordt weer raciaal onderscheid gemaakt, al slaat het op dieren i.p.v. mensen. Want de kat is volgens deze theorie van een lichamelijk veel verfijndere structuur dan haar evolutionaire voorganger, de tijger. En de duif heeft een verfijndere lichaamsbouw dan haar voorganger, de adelaar, en zou nu zelfs de hoogste diersoort op aarde zijn. De Rulof-meesters hanteren merkwaardige opvattingen over de esthetiek van dieren. Ach, katten gaan tenminste nog op de bak, maar duiven...

Deel 3 zal in het decembernummer verschijnen.

(Een 'P' gevolgd door een cijfer slaat op het paginanummer van de Wayti-uitgave 'Onze kosmische Evolutie van Lichaam en Ziel'. Vermelding van een druk slaat op eerder door mij bestudeerde exemplaren. Waar geen druk is vermeld betreft dit citaten van Wayti uit de laatst verschenen boekdrukken).

Noten:
1) http://afa.home.xs4all.nl/alert/2_10/rulof1.html
3) Zie mijn artikel 'De evolutietheorie volgens Jozef Rulof', via www.freethinker.nl