Verziekingen

Begt

Jullie weten het inmiddels al, maar op het moment dat ik dit tik is voor mij de uitslag van de Tweede Kamerverkiezingen nog onduidelijk. Je struikelt over de debatten en debatjes met steeds dezelfde koppen, het enige verschil is de manier van attaqueren. Die hangt samen met de stand van de peilingen, naarmate de grotere partijen simpeler coalities zien ontstaan likken ze zich ideologisch steeds makkelijker bij elkaar in. Het oude liedje dus weer en dat mag een wonder heten na de zelfverklaarde aardverschuiving die politiek Nederland afgelopen jaar zou hebben ondergaan. Daar lijkt nu niets meer van over, het CDA is gewoon terug met haar combi van Christenmoraal en behoudenheidspolitiek, de VVD blijft zich voornamelijk als voorvechter van de vrije jongen en de ondernemer profileren, de LPF is nog steeds dezelfde sekte die zijn bijbel aan het lezen is en ook SP en Groen Links doen niet noemenswaardig veel concessies. Eén partij echter is mijns inziens helemaal bevlogen geraakt door de sfeer van het populisme en gezien de peilingen werkt het: de PvdA bezigt middels het kekke mondje van Wouter Bos een nieuw soort platheid die de partij voorheen wereldvreemd was.
Een partij die zich sociaal noemt mag, mijns inziens, nooit zo diep zinken dat ze overgaan tot het toestaan van preventief fouilleren op straat, tot het bij elkaar plaatsen van meerdere gevangenen per cel en meer van dat soort hippe veiligheidsmaatregelen die sinds de gladgestreken opkomst van Pim Fortuyn zo lekker bekken. Mag niet, maar Bos zegt het allemaal wel.