 | Onderzoek naar Conservatieven.nl |
Kafka
In de aanloop naar de verkiezingen in mei constateerden wij dat de Nieuwe Politiek de volle aandacht had van allerlei groepen rechts-extremisten. Met name de persoon Pim Fortuyn kon op veel sympathie en steun rekenen. De vraag is nu of deze sympathie en steun nog steeds aanwezig is onder kanidaten en ondersteuners van de Lijst Pim Fortuyn (LPF), Conservatieven.nl, Alliantie voor Vernieuwing en Democratie (AVD), Leefbaar Nederland, Duurzaam Nederland en de Lijst Ratelband. Om deze vraag te beantwoorden hebben we onderzoek gedaan naar de kandidatenlijsten en de ondersteuners van deze lijsten voor de verkiezingen van 22 januari. Wegens ruimtegebrek drukt Alert! hieronder enkel de uitslag van het onderzoek naar Conservatieven.nl af. De volledige bevindingen van het onderzoek kunt u vinden op de site van Onderzoeksgroep Kafka (zie onderaan).
Dit onderzoek kende zijn beperkingen aangezien zittende partijen (in dit geval dus de LPF en Leefbaar Nederland) geen ondersteunende handtekeningen hoeven in te leveren. Deze beperking is echter gecompenseerd doordat we ook open bronnen-onderzoek hebben gedaan naar de politieke voorkeuren van rechts-extremisten in de aanloop naar deze verkiezingen. In eerste instantie leek de Nieuwe Nationale Partij (NNP) ook deel te gaan nemen, maar zag daarvan af na slecht verlopen verkiezingen in Zwijndrecht. Omdat dit de natuurlijke eerste keus was geweest voor de meeste rechts-extremisten ontspon zich op diverse plaatsen (internet, eigen publicaties) een discussie wat er nu gesteund moest worden. De combinatie van deze twee onderzoeken leverde een onverwacht duidelijk beeld op. Het blijkt dat een aantal partijen door rechts-extremisten geholpen is om mee te kunnen doen. Bij de Conservatieven.nl is sprake van een duidelijke steun vanuit extreemrechts. Medio december bracht het actualiteitenprogramma Nova dit al naar buiten. Na ons onderzoek is dit beeld nog versterkt.
Conservatieven.nl
Amper drie maanden na de installatie van de regering-Balkenende is de chaos binnen de tweede regeringspartij, de LPF, niet meer te overzien. Allerlei verschillende ruzies en conflicten teisteren de partij. Een van de conflicten vindt plaats binnen de kamerfractie: Fractievoorzitter Wijnschenk met zijn getrouwen kunnen niet langer door één deur met Winny de Jong en Cor Eberhard. Een fractiemedewerker van De Jong uit kritiek op het optreden van Wijnschenk tijdens de Algemene Beschouwingen en wordt vervolgens ontslagen. De Jong neemt haar fractiemedewerker zelf weer aan en de ruzie is een feit. Wanneer Wijnschenk de overige fractieleden de keuze voorlegt dat ze tussen hem en zijn twee opponenten moet kiezen, worden De Jong en Eberhard de fractie uitgezet. Zij gaan per 1 oktober verder als "Groep de Jong" en richten vervolgens De Conservatieven.nl op.In eerste instantie lijkt de partij een LPF-kloon te worden en er wordt niet uitgesloten dat Eberhard en De Jong na het vertrek van Wijnschenk weer bij de LPF-fractie terecht zouden komen. Dat idee verandert als De Jong, na de val van het kabinet, aankondigt dat ze aan de parlementsverkiezingen mee gaat doen en het Rotterdamse raadslid Michiel Smit de nummer twee op de lijst wordt. Gezien de politieke ideeën van Smit betekent dit een serieuze ruk naar rechts. Smits politieke ideeën concentreren zich namelijk op twee thema's. Ten eerste de immigranten, zij zouden de oorzaak van bijna alle problemen in Nederland zijn. Een belangrijk deel van de oplossing van deze problemen is dan ook om de grenzen dicht te gooien en zoveel mogelijk buitenlanders het land uit te werken. Daarnaast is zijn tweede punt de samenwerking tussen rechtse partijen en extreemrechtse partijen. Smit ziet hier een win- win-situatie in: de "gewone" rechtse partijen, die voortkomen uit het Fortuynisme, zijn gebaat bij een sterke extreemrechtse partij, omdat hun ideeën dan gematigder overkomen. Daarnaast heeft extreemrechts er baat bij dat hun ideeën gelegitimeerd worden door een Fortuynistische partij die vergelijkbare ideeën in gematigder vorm heeft. Ten behoeve van de verkiezingsdeelname wordt begin november een partijprogramma samengesteld waar de hand van Michiel Smit in valt te herkennen. Dit programma bevat elf punten. Bij elk punt wordt gesteld wat het probleem is en wat de Conservatieven.nl als oplossing ziet. Daar kunnen we kort over zijn: het probleem zijn de buitenlanders en de oplossing is een immigratie-stop en zoveel mogelijk buitenlanders eruit gooien volgens het programma. Met de inlijving van Smit en dit programma plaatste de Conservatieven.nl zich publiekelijk rechts van de LPF en komt daarmee in extreemrechts schemergebied terecht. Dat niet alleen anti-fascistische groepen deze ontwikkeling met lede ogen aanzien, maar dat dit ook binnen de partij tot zorgen leidt blijkt als de fractiemedewerkers van zowel De Jong als Eberhard (waaronder een van de oprichters van de Conservatieven.nl) zich distantiëren van deze ideeën. Ook Cor Eberhard staakt zijn activiteiten rond deze tijd: "Winny heeft in een opwelling besloten tot de oprichting van een nieuwe partij. Maar dat doe je niet zomaar.'' Hij betwijfelt of de partij in alle kieskringen meedoet aan de verkiezingen. ,,Je moet in elke kieskring dertig handtekeningen hebben. Ik stelde voor om een tourneetje langs de kieskringen te houden om de partij te promoten en de benodigde handtekeningen op te halen. Goed idee, doe jij dat maar, was de reactie.'' Wel komt Eberhard nog op de kandidatenlijst en speelt op de achtergrond nog een kleine rol. Met het verdwijnen van deze gematigde krachten wordt het een eentonig verhaal met de Conservatieven.nl: immigranten, buitenlanders, Marokkanen, asielzoekers krijgen alle aandacht en daarmee is de kous af. De toon waarop dat gebeurt is typisch, bijvoorbeeld rond de overheidscampagne "Hoe leuk zijn Marokkanen": "Dit lijkt op overheidsindoctrinatie naar communistisch model. De waarheid, zoals alleen de machthebbers die zien, verkondigen aan het volk. Bij de stations in de grote steden moet en kan de overheid beginnen met het daadwerkelijk verbeteren van de beeldvorming ten aanzien van Marokkanen. De realiteit is dat dagelijks vele duizenden reizigers op diezelfde stations geconfronteerd worden met hun waarheid: ze moeten zig-zaggend tussen de Marokkaanse drugsrunners door." In december wordt het partijprogramma sterk gematigd. In grote lijnen is het programma op dit moment nauwelijks te onderscheiden van de programma's van VVD en LPF op de essentiële punten (immigratie, integratie en veiligheid). Gezien de verdere opstelling van de kopstukken van de Conservatieven.nl en de eerdere versie van het partijprogramma is het vermoeden gerechtvaardigd dat hier een frontstage-backstage politiek gevoerd wordt: publiekelijk een gematigder beeld van jezelf neerzetten dan de ideeën die je in werkelijkheid huldigt.
Handtekeningen
Dat met Michiel Smit ook zijn achterban en fans achter de Conservatieven.nl aan zouden gaan lopen is voorspelbaar. Als bovendien de concurrerende NNP eind november besluit om af te zien van verkiezingsdeelname is het voor een aantal rechts-extremisten niet moeilijk om tot een keuze te komen: men richt zich op de Conservatieven.nl. Dat wordt duidelijk bij het verzamelen van ondersteunende handtekeningen voor de partij. Gezien de hierboven weergegeven conversatie tussen Winny de Jong en Cor Eberhard heeft het er alle schijn van dat Winny de Jong dit flink heeft onderschat. In zeven kieskringen levert het gebrek aan ondersteuning zoveel problemen op dat de Conservatieven.nl daar niet mee kan doen. Dit gaat om de provincies Groningen, Friesland, Flevoland en Zeeland, alsook om de districten Nijmegen, Den Helder en Den Haag. Hierdoor is de kans op het behalen van een zetel aanmerkelijk geslonken (er is een theorie dat Hans Janmaat zijn kamerzetel in 1998 kwijt raakte doordat men in de kring Nijmegen de lijst niet ingeleverd kreeg). Wanneer de Conservatieven.nl de deadline zien naderen worden er diverse noodgrepen toegepast om tot de benodigde hoeveelheid handtekeningen te komen. Winny de Jong en Michiel Smit reizen persoonlijk naar een aantal plaatsen om op straat mensen te ronselen om een handtekening te zetten. Daarnaast doet de partij een beroep op sympathiserende organisaties en structuren. Tussen de bijna 400 ondertekenaars duiken er een aantal mensen met een extreemrechtse achtergrond op.
|
Vreeswijk
Op verzoek van de Conservatieven.nl heeft Wim Vreeswijk een lijst met adressen van mogelijke ondersteuners doorgegeven. Het is moeilijk om vast te stellen welke mensen via dit traject geworven zijn, omdat wij niet weten wie er op die lijst stonden. Bij twee voormalige Nederlands Blokkers uit Utrecht ligt een connectie met Vreeswijk voor de hand. Vreeswijk was immers in de periode van 1994 tot het uiteen vallen in 2000 de grote man van het Nederlands Blok. Het gaat hier om de heren Norbert Keijzers (1951) en J. Bronk (1934). Ze stonden beiden in de periode 1998-2000 samen met Vreeswijk drie maal kandidaat voor het Nederlands Blok bij diverse verkiezingen. Bronk was daarnaast in 1994 ook al kandidaat voor de Centrumdemocraten (CD) in Utrecht. Erg interessant is ook de steun van Marcel Rüter (1963) uit Hilversum en diens vriendin Evelien van den Hoek (1961). Mogelijk is deze steun ook geworven door Vreeswijk, beide mannen waren actief betrokken bij de oprichting van het Nederlands Blok. Ze kregen destijds echter al snel ruzie en zijn ieder hun eigen weg gegaan. Rüter is al zeker 18 jaar actief in het extreemrechtse veld. Zo was hij in de jaren negentig de huisideoloog van de CP'86 en is tot op heden de voorzitter van Voorpost Nederland. Rüter is regelmatig spreker op extreem- rechtse bijeenkomsten in België. Zo spreekt hij in juni 2002 nog de bezoekers van de 'Radikale Sporenherdenking' van Voorpost toe in Antwerpen. Hij heeft sinds vier jaar een relatie met Van den Hoek, die zichzelf ook 'ontzettend rechts' vind.
NNP
Het is ook duidelijk dat de Conservatieven.nl steun geniet binnen de NNP. Door diverse prominente NNP-aanhangers worden namelijk handtekeningen gezet. Ben van der Kooi (1974) is daar een van, en niet de minste. De laatste anderhalf jaar is Van der Kooi zeer actief in het extreemrechtse circuit en dan met name binnen de NNP. Verder bezoekt hij de Europese Kameraadschapsavonden van Voorpost op de Yzerbedevaart in Vlaanderen. Verder is hij, volgens eigen zeggen, lid van Stormfront Nederland, het Vlaams Blok en de LPF. Als de uit LPF-leden bestaande groep "Leger tegen Links" in september 2002 bij de Bijlmerbajes tegen Volkert van der G. protesteert is Ben van der Kooi aanwezig met een spandoek "Rood moet Dood". Cor Schorel (1941) uit Beverwijk is op de achtergrond actief bij de NNP. Hij was gemeenteraadslid van de Centrumdemocraten (CD) in de periode 1994-1998. Hierna bemoeit Schorel zich zijdelings met de NNP en bezoekt hun bijeenkomsten. Hij is zeker vanaf 1992 actief in extreem-rechtse hoek, en dan vooral bij de CD waarvoor hij diverse malen kandidaat en regionaal bestuurslid was. In 1999 is hij medewerker van een Fries NNP-blaadje en maakt hij visitekaartjes voor de Friese kringleiding van de NNP. Schorel ontkent echter meerdere malen lid te zijn van deze partij. Hij zou geen lid willen worden vanwege persoonlijke problemen die hij met de NNP-top heeft. Waarschijnlijk is Conny Schorel (1966) uit Heemskerk een familielid van hem. Zij tekent in 1999 de verkiezingslijst van de CD voor de Provinciale Statenverkiezingen in Noord Holland en nu ook voor de Conservatieven.nl. Uit dezelfde CD-kring als Cor Schorel komt de prominente NNP'er Peter van Egmond (1950) uit Velsen-Noord. Hij is zeker vanaf 1994 tot 1999 actief bij de CD, zowel bij verkiezingen als in de functie van lokaal bestuurslid. Pikant is dat hij dan ook lid is van de veel radicalere concurrent van de CD, de CP'86. Hij is daar zeker van medio 1993 tot 1995 lid. In 1996 bezoekt Van Egmond de Yzerbedevaart in België. Dit is een herdenking waar, naast allerlei Vlaamse nationalisten, neo-nazi's vanuit diverse landen op af komen. Hier verklaart Van Egmond tegenover een journalist: 'De joden gebruiken de media om het hele Nederlandse volk dom te houden en kapot te maken, zodat zij aan de touwtjes kunnen blijven trekken'. Datzelfde jaar wordt Van Egmond gesignaleerd bij de CD-schietvereniging "Lisse" in Amsterdam Noord. Na de ineenstorting van de CD en CP'86 stapt hij over naar de NNP. Hij bezoekt hun bijeenkomsten en wordt de regionale penningmeester. In maart 2002 staat Peter van Egmond kandidaat bij de gemeenteraadsverkiezingen in Amsterdam voor de NNP. Na de moord op Pim Fortuyn had hij al eens bemoeienis met het Fortuynisme; als er op 10 mei een stille tocht wordt gehouden in Amsterdam loopt hij met een flinke NNP-delegatie mee, compleet met vlaggen en een spandoek met de tekst "Stop extreem-links/Groen Links". Dit overigens tot ongenoegen van de organisatie van de tocht. Na afloop vertrekt Van Egmond met enkele geestverwanten naar Amsterdam-Noord, waar hij opnieuw de extreemrechtse schietvereniging "Lisse" bezoekt. In augustus 2002 is de Velsennoorder weer present op de Yzerbedevaart in Diksmuide. Hier haalt hij de banden aan met geestverwanten op de "Europese Kameraadschapsavond" van Voorpost. Hier was ook Ben van der Kooi aanwezig die, zoals hierboven al genoemd, net als Peter van Egmond nu voor de Conservatieven.nl tekent. Ook Natasja Kuijten-Tijssen (1974) is een actieve NNP'ster. Haar partner is de skinhead Albert Kuyten (1970) en het stel woont in Haarlem. Albert Kuyten is vanaf 1993 actief bij respectievelijk de CP'86, de CD en de NNP, maar alleen Natasja tekent nu voor de Conservatieven.nl. Ook zij waren samen aanwezig in de NNP-delegatie op de stille tocht voor Pim Fortuyn op 10 mei in Amsterdam. En het stel was ook op de Europese Kameraadschapsavond van Voorpost in augustus waar ze Ben van der Kooi en Peter van Egmond tegen het lijf zijn gelopen. En om nog meer dwarsverbanden te leggen: Natasja Kuijten-Tijssen stond in maart 2002 kandidaat voor de NNP in Amsterdam, bezoekt NNP- bijeenkomsten en ook zij heeft een CD-achtergrond; in 1998 zette zij een ondersteunende handtekening in Haarlem voor de gemeenteraadsverkiezingen. En nog een link naar andere mensen in dit artikel; Kuijten-Tijssen is ook een tijdlang actief geweest in de discussies op Stormfront. Bij haar profiel zegt ze over zichzelf "I stand for what is white!". Verder schrijft zij hier stukjes over haar zoontje van drie jaar die zich niet met buitenlanders wil mengen, over NNP bijeenkomsten, over de bekladding van het voormalige kamp Westerbork, over hakenkruisplaatjes die ze mooi vind, over de begrafenis van Janmaat en geeft ze af op Anti- Discriminatie Bureau's. Ze profileert zich op Stormfront als skinheadgirl en zegt graag eens naar een concert van een extreemrechtse band te willen. Zelf heeft ze de fascistische cd "Welkom in Sassem-1" in bezit met daarop nummers als "Eigen Volk Eerst" en "Stolzer Skinhead".
Internet
Leefbaar Rotterdam en Amsterdam
In de districten Amsterdam en Rotterdam krijgt de nieuwe partij belangrijke steun vanuit de twee leefbaarheidspartijen die daar in de gemeenteraden zitten. Leefbaar Amsterdam en Leefbaar Rotterdam staan te boek als rechtse partijen. Maar vanuit Leefbaar Rotterdam is het ook nog eens vooral de rechtervleugel die een helpende hand uitsteekt. De belangrijkste exponent hiervan is natuurlijk Michiel Smit (1976), kandidaat nummer twee na Winny de Jong. In zijn kielzog volgt Joop van Heijgen (1954) op de vijfde plaats. Hij wordt ook tot de rechtervleugel van Leefbaar Rotterdam gerekend. Op het webforum van de partij trekt hij als "Spartaan" regelmatig ten strijde tegen alles wat links is. In een interview met het NRC vindt Van Heijgen dat er "dringend paal en perk gesteld" moet "worden aan de buitenlander". Hij vertelt verder dat hij al vier keer verhuisd is voor de "oprukkende buitenlanders" die hij verantwoordelijk houdt voor het verdwijnen van de "kleine middenstand, de verloedering, overlast, knokpartijen en oproer". Geen kandidaat, maar wel handtekeningzetter voor de Conservatieven.nl is Sjef Siemons (1947). Hij is ook raadslid voor Leefbaar Rotterdam en zaait als voorzitter van de commissie kunstzaken de nodige onrust in de Rotterdamse kunstwereld. Ook Siemons wordt tot de rechtervleugel van Leefbaar Rotterdam gerekend. Nadat de positie van Michiel Smit binnen Leefbaar Rotterdam onder vuur lag vanwege diens extreemrechtse contacten, verklaarde Siemons dat hij met Smit mee opgestapt zou zijn. Ook ziet Siemons weinig problemen in het plan van Smit om contact te leggen met Filip de Winter van het Vlaams Blok. Toch zijn het niet alleen de rechtse exponenten van Leefbaar Rotterdam die bij de Conservatieven.nl betrokken zijn. Johan Soijer (1949) is zowel kandidaat nummer acht voor de Conservatieven als raadslid van Leefbaar Rotterdam. Hij is helemaal niet zo blij met de rechtse opvattingen van Smit en heeft niets tegen buitenlanders. Harry Maronier (1939) zou in juni 2002 met Michiel Smit bij het Vlaams Blok op bezoek gaan. De Leefbaar Rotterdam-fractie floot ze echter terug. Toch is Maronier niet zo blij met de rechtse geluiden binnen Leefbaar Rotterdam. In het NRC zegt hij: "Ons probleem, dat zijn de fractieleden die ook bij de Centrumdemocraten kunnen zitten". Ook hij zet nu een handtekening voor de Conservatieven.nl. Dat is vooral erg vreemd als blijkt dat Maronier ook kandidaat kamerlid nummer 21 voor de LPF is. Het is zeer ongebruikelijk om tijdens de verkiezingen bij twee verschillende partijen actief te zijn. De Conservatieven.nl krijgen in het district Amsterdam steun van tenminste twaalf mensen uit Leefbaar Amsterdam. Hieronder zit ook het raadslid Henk Bakker jr. (1969), niet te verwarren met zijn vader Henk Bakker (1940), de flamboyante marktkoopman. Samen vormen zij sinds maart 2002 de gemeenteraadsfractie van Leefbaar Amsterdam. Begin jaren negentig werd er een kaartenactie onder het motto "Ik ben woedend" gehouden naar aanleiding van het geweld tegen buitenlanders in Duitsland. In reactie hierop verspreidde pa Henk Bakker kaartjes met "Ik ben ook woedend" waarin hij stelt dat "winkeliers en onschuldige burgers worden beroofd, verkracht of overhoop gestoken door criminele illegalen en criminele asylzoekers, alleen maar omdat de Nederlanders te tolerant zijn". Hij wordt in 1995 hiervoor veroordeeld wegens discriminatie. Pa en zoon worden in 1999 opgepakt nadat zij bij een deelraadsbijeenkomst met een stoel en eieren gegooid hebben. Ook slaat pa Bakker later nog een wethouder tegen de grond die hem niet welgevallig was. Leefbaar Amsterdam voert begin 2002 campagne met de verkiezingsleuze "Nederland is Tjok-vol". Ze zullen hun twee zetels echter vooral te danken hebben aan het woord "Leefbaar" in de partijnaam, dat toevallig ook door de nieuwe populaire stroming gehanteerd wordt. In september 2002 maken pa en zoon Bakker een vreemd uitstapje naar Schiphol. Samen met extreemrechtse taalactievoerders uit Vlaanderen en Nederland voeren zij actie tegen het gebruik van de Engelse taal op de luchthaven. Het moet allemaal in het Nederlands, vinden de activisten. Deze actie wordt getrokken door de extreemrechtse actiegroep Taalverdediging en ondersteund door het Taal Aktie Komitee uit Vlaanderen, ook al een uiterst-rechts clubje taalstrijders. Pa en zoon Bakker zijn de laatste tijd ook actief voor de LPF geweest. Ze staan bijvoorbeeld met een olifant voor de deur van het partijcongres in Utrecht begin december.
Andere personen
Elise Hobbelink (1972) was in het midden van de jaren negentig actief bij de Partij voor Milieu en Recht (PMR). Dit was een rechtse milieupartij die later met de extreemrechtse partij Realisten Nederland fuseerde tot GroenRechts. Hobbelink was een jaar bestuurslid en stond in 1994 kandidaat voor de Tweede Kamerverkiezingen voor de PMR. Zij zette haar handtekening voor de Conservatieven.nl in Rotterdam. Jürgen Werner (1966) uit Heerlen zet een handtekening in de kieskring Limburg voor de Conservatieven.nl. Werner krijgt in de zomer van 2002 landelijke publiciteit als hij uit eerbetoon aan Pim Fortuyn een klein stropdasje op zijn borst laat tatoeëren. Werner heeft "Skinny" als bijnaam en dat is niet omdat hij zo mager is. Op zijn website toont hij zijn voorliefde voor onder andere skinheadmuziek. Zo plaatst hij onder meer een tekst van de band "Section 5" uit Groot Brittannië. Deze band is actief in de extreemrechtse muziekscene en heeft ook contacten in Nederland en België. Op een ander deel van zijn website heeft Werner een virtuele partij opgericht die hij "Verenigde Neutrale Realisten (VNR)" heeft gedoopt en die op 6 mei 2003 officieel opgericht zou moeten worden. De VNR wil een strenger asielbeleid, geen doodstraf, maar toch maar wel voor Volkert van der G. en Marc Dutroux en de afschaffing van positieve discriminatie. Toch zet Werner met zijn VNR geen extreemrechts programma neer, hij is bijvoorbeeld redelijk genuanceerd over integratie, Israël en moslims. Als uitleg zegt Werner: "Sommige van mijn uitspraken zullen er toe leiden dat er weer mensen opstaan die zeggen, daar heb je weer een racistische partij, ik wil u echter vertellen, ik heb een rechts verleden en ik kan u verzekeren dat extremisme nergens toe leidt, laat dit duidelijk zijn, ik wil geen racistische partij oprichten, wel een partij die er voor de burger is, en niet voor de crimineel (met of zonder witte boord)". Met dat "rechtse verleden" en "extremisme dat nergens toe leidt" wijst Werner mogelijk op activiteiten eind jaren tachtig. Toen was er ene Jurgen Werner uit Heerlen actief in extreemrechtse hoek. Ook hij komt uit Duitsland, is skinhead en zit onder de tatoeages, onder andere van een Keltisch kruis, een swastika en een SS-teken. Hij bezocht de Yzerbedevaart in Diksmuide en wordt in 1990 in België veroordeeld voor overtreding van de wapenwet en het vormen van een paramilitaire organisatie. In december 1989 was Werner namelijk opgepakt met een groep neo-nazi's die in een fort in Aubin, Neufchateau een trainingskamp hielden. Men had vlaggen van fascistische organisaties opgehangen en allerlei wapens bij zich, waaronder ook twee vuurwapens. Waarschijnlijk gaat het hier om één en dezelfde persoon. Als laatste ondersteuner moeten we Eddy Beem (1956) uit Den Haag noemen. De lijst in Den Haag is weliswaar afgekeurd door een tekort aan handtekeningen, toch tekenen hier nog enkele sympathisanten voor de Conservatieven.nl. Eddy Beem woont in 1987 in Almere en staat daar dan kandidaat voor de CP'86 bij de provinciale verkiezingen. In 1995 woont hij inmiddels in Den Haag en prijkt zijn naam nog altijd op de ledenlijst van de CP'86.
Conclusie
De Conservatieven.nl hebben dus een bepaalde aantrekkingskracht op rechts-extremisten. Dat is ook niet verwonderlijk: het eerste partijprogramma had een uitgesproken extremistisch karakter. Verder wil Michiel Smit, de tweede man op de lijst, contact met het Vlaams Blok en had hij al contacten met de NNP. Op internet deed Smit verder extreemrechtse uitspraken. Dat dergelijke initiatieven rechts-extremisten aantrekken is duidelijk. Daarnaast maken de Conservatieven zelf ook actief contact met iemand als Wim Vreeswijk. Op dit moment is er geen absolute duidelijkheid te verschaffen over het karakter van de partij. Er lopen zowel extreme als gematigde krachten binnen de partij rond. Het beeld dat de partij naar de buitenwereld oproept (vooral de in de persoon van Smit) is echter extremistisch en daarmee is de kans levensgroot dat steeds meer extremisten zich door het imago van de partij voelen aangetrokken, en dat gematigdere krachten het voor gezien houden. Als dat gebeurt zal het niet lang meer duren voordat haar partij met goede onderbouwing het predikaat "extreemrechts" zal kunnen dragen. Waar de partijleidster Winny de Jong hierin staat is niet erg duidelijk. Het is in ieder geval de vraag of zij wel beseft welke kant haar partij aan het opdrijven is. Bij kritiek reageert ze furieus en spreekt ze van demonisering en een hetze. Naar aanleiding van ons onderzoek kunnen we concluderen dat er nog steeds steun van extreemrechts is voor de "Nieuwe Politiek". Op basis van de ons bekende gegevens, die we verzamelden via de kandidatenlijsten, ondersteunende handtekeningen en onderzoek naar publicaties en internetactiviteiten, blijkt dat deze steun zich verspreidt over de Conservatieven.nl, de Lijst Ratelband en de AVD. Bij de Lijst Ratelband en de AVD gaat het om incidenten, bij de Conservatieven.nl is dat niet het geval. Ten eerste is er sprake van bewuste mobilisatie van het extreemrechtse netwerk door inschakeling van Wim Vreeswijk. Ten tweede blijkt ook dat de extreemrechtse gemeenschap op internet grotendeels voor de Conservatieven.nl kiest, voor zover zij een keuze maakt. Bij discussies op Polinco en Stormfront wordt bovendien actief opgeroepen om de partij te steunen en om een handtekening te zetten. Ten derde blijkt dat de partij ook daadwerkelijk gesteund wordt door een aantal rechtsextremisten en bepaald niet de minst belangrijken. Vooral de NNP'ers Ben van der Kooi en Peter van Egmond, die hun handtekening zetten, zijn in dat opzicht opvallend. Beiden zijn zij prominente NNP'ers die in de kern van de partij functioneren. Ook de handtekening van Voorpost Nederland voorzitter Marcel Rüter is veelbetekenend. Gezien de zonder meer buitenlander-vijandige standpunten uit het eerste partijprogramma, de verdere opmerkingen over migratie, integratie en criminaliteit en de nu geconstateerde steun vanuit extreemrechtse hoek krijgt de partij steeds meer elementen van een extreemrechts karakter. Door de stormachtige ontwikkeling van de Conservatieven.nl is het echter moeilijk om een lijn voor de toekomst uit te zetten. Zo is er inmiddels een veel gematigder partijprogramma in elkaar gezet. Het is wel duidelijk dat binnen en rond de partij gematigde en radicalere krachten actief zijn en het lijkt op dit moment van cruciaal belang om paal en perk te stellen aan het rechtsextremisme, wil de partij het risico van definitief afglijden voorkomen.
Antifascistische Onderzoeksgroep Kafka
Postbus 14710 1001 LE Amsterdam
kafkanet@xs4all.nl
http://kafka.antenna.nl/?p=726
