![]() Redactie Alert!
In deze rubriek boekentips waarvan wij denken dat ze van belang zijn voor Alert!-lezers. Boeken, brochures en soms tijdschriften en krantjes, uitgegeven in het Engels, Duits of Nederlands, allemaal recent verschenen en vrijwel allemaal te koop of te bestellen in de betere politieke boekhandel. Als er geen taal staat aangegeven staat, is het boek in het Nederlands.
'Leningrad, de tragedie van een belegerde stad, 1941-1944' door Anna Reid. Op 8 september 1941 werd Leningrad omsingeld. dan twee miljoen slachtoffers vergen. Als Leningrad was gevallen dan zou het verloop van de Tweede Wereldoorlog en van de hele verdere twintigste eeuw er volstrekt anders hebben uitgezien. In Leningrad laat Anna Reid aan de hand van persoonlijke verhalen van direct betrokkenen zien hoe het dagelijks leven in die belegerde stad en ze sprak met overlevenden. Ze schrijft over het meisje dat in haar dagboek koel registreert hoe een familielid verhongert en over de musici van het stadsorkest die, terwijl ze zelf de hongerdood voelen naderen, doorspelen om het moreel van de mensen te sterken. Reid geeft antwoord op vragen die niet eerder werden opgehelderd. Hadden niet veel meer inwoners het beleg kunnen overleven als het stadsbestuur beter was georganiseerd? Hoe dicht was Leningrad bij het moment dat het in Duitse handen zou vallen? En, bovenal, wat moesten diegenen die het overleefden, tijdens het beleg doorstaan? Uitgeverij amboanthos. nl € 29,95
'De Hoge Raad en de Tweede Wereldoorlog. Recht en rechtsbeoefening in de jaren 1930-1950', door Corjo Jansen m.m.v. Derk Venema. Tijdens de Tweede Wereldoorlog boog de Hoge Raad volgens velen diep voor de Duitsers; aldus verloren de raadsheren het aureool van hoogste handhavers van het recht in Nederland. Dit boek laat zien hoe het zover heeft kunnen komen. Wie had gehoopt dat het hoogste Nederlandse rechtscollege tijdens de oorlog voorop zou lopen in de strijd tegen het onrecht, kwam bedrogen uit. Na het ontslag van L.E. Visser, de Joodse president van de Hoge Raad, bleven de overige leden gewoon zitten. Vanaf dat moment liepen de raadsheren achter de feiten aan. Al tijdens de oorlog wezen critici erop dat de meegaandheid van de Hoge Raad Waarom hebben de raadsleden zich niet krachtiger teweer gesteld? En hoe terecht was eigenlijk de kritiek op hun handelwijze? De Hoge Raad en de Tweede Wereldoorlog beschrijft de gecompliceerde verhouding tussen recht en rechtsbeoefening in oorlogstijd. Uitgeverij Boom. € 29,90
'Het slavenschip Leusden. Slavenschepen en de West-Indische Compagnie 1720-1738', door Leo Balai. Op 1 januari 1738 verging voor de monding van de Marowijnerivier in Suriname het slavenschip Leusden van de West-Indische Compagnie (WIC). Van de 716 in Afrika ingescheepte gevangenen overleefden er slechts 16 de ramp. Hoewel het ongetwijfeld de grootste tragedie is uit de Nederlandse scheepvaarthistorie, is deze ramp vrijwel onbekend. De Leusden was een van de laatste WIC-schepen die slaven vervoerden en bovendien het enige dat exclusief voor dit doel werd ingezet. Per reis transporteerde het schip gemiddeld 660 slaven - geketend en dicht op elkaar liggend varende gevangenissen, waar een wreed regime heerste. Met name doordat ziekten vrij spel hadden in de ongezonde atmosfeer van de scheepsruimen, overleefden veel slaven de overtocht niet. Van haar eerste reis in 1720 tot aan haar ondergang in 1738 voerde de Leusden in totaal 10 slaventochten uit, waarbij slechts 73 % van de slaven levend de overzijde bereikte. Er is tot nog toe bijzonder weinig onderzoek gedaan naar de specifieke schepen die de transatlantische slavenhandel mogelijk maakten. Wellicht heeft de morele verontwaardiging - dan wel schaamte - over het fenomeen slavernij objectief onderzoek altijd in de weg gestaan. Leo Balai ontdekte echter diverse tot nog toe onbekende bronnen, waarin over het feitelijke reilen en zeilen aan boord van slavenschepen wordt verhaald. Uitgeverij Walburg Pers. € 34,50
'Tot de laatste man, Duitsland 1944-1945', door Ian Kershaw. Terwijl de nederlaag begin 1945 zich in alle hevigheid aandiende, werd er door de Duitsers wel gezegd dat ze liever kozen voor een einde vol leed, dan leed zonder einde. Het einde vol leed vond dan ook op grote schaal plaats, zoals nog nooit eerder in de geschiedenis is voorgekomen. Enkele bloedstollende cijfers van de laatste maanden zijn de half miljoen burgerslachtoffers en de 350.000 slachtoffers per maand bij alleen al de Wehrmacht. Veel van dit alles had voorkomen kunnen worden als Duitsland had willen buigen voor de geallieerde voorwaarden. Waarom vocht het Duitse volk, tegen beter weten in, door tot het bittere einde? Ian Kershaw stelt in zijn nieuwe boek Tot de laatste man deze vraag centraal. In een onovertroffen stijl vertelt hij over de gebeurtenissen tussen juli 1944, vanaf de mislukte aanslag op Hitler, en de geallieerde overwinning in mei 1945. De focus ligt bij de Duitse bevolking, die het zwaar te verduren had met luchtaanvallen, op de vlucht moest voor het oprukkende Rode Leger en getuige was van de verschrikkelijke dodenmarsen van concentratiekampgevangenen. Uitgeverij Spectrum. € 23,99 'Dat nooit meer. De nasleep van de Tweede Wereldoorlog in Nederland', door Chris van der Heijden. Het verhaal van Nederland sinds 1945 is grotendeels het verhaal van de omgang met de Tweede Wereldoorlog. Dit boek vertelt over het naoorlogse optimisme, de grote affaires (Weinreb, Menten, Aantjes), de tweedeling tussen goed en fout, Anne Frank, Loe de Jong, Jacques Presser, de rol van de generatie van Mulisch, Vietnam, Srebrenica en nog veel meer. Voor het eerst worden al deze verschijnselen, personen en gebeurtenissen met elkaar in verband gebracht, met de Tweede Wereldoorlog als rode draad. Critici van het proefschrift van Van der Heijden geven aan dat de oorlog Oordeel zelf. Met Grijs verleden was Chris van der Heijden verantwoordelijk voor belangrijke veranderingen in het denken over de oorlog. Dit boek is het logische vervolg: een cultuurgeschiedenis van het moderne Nederland zoals dat gevormd is door diezelfde oorlog. Uitgeverij Contact. € 69,95 door Ronny Blaschke. De Berlijnse journalist Blaschke geeft indringende voorbeelden van hoe neonazi's het voetbal als hun speelveld en natuurlijk mensen proberen te rekruteren voor verschillende organisaties van de rechtsextremisten. In Leipzig (bij 1. F.C. Lokomotive) zijn de neonazi's functionaris van de Nationaldemokratische Partei Deutschlands (NPD) al sinds 2007 als scheidsrechter, in Wetzlar is een NPD'er jeugdtrainer. Neonazi's richten sportverenigingen (SG Germania Kameradschaften te lokken, met concerten, manifestaties en lezingen. Ook kleding, en stripverhalen (in fanzines) en de bekende codes worden ingezet om jongeren een kant en klare identiteit te bieden en hen onderdeel van een groep te laten zijn. Het kledingmerk Thor Steinar is daar een voorbeeld van en niet voor niets verboden in de stadions van Hertha BSC, Werder Bremen, Borussia Dortmund, Dynamo Dresden en F.C. St. Pauli. Blaschke interviewt zowel neonazi's als de president van de Duitse voetbalbond, de voetballer Halil Altintop als wat onderzoekers. Blaschke behandelt ook nog de Bremense muziekgroep Kategorie C, antisemitisme, antiziganisme en islamofobie in het voetbal en de zoektocht van supporters naar het verleden van hun clubs onder het nationaal-socialisme. Er staan veel foto's in en is nog meeslepend geschreven ook. Duits. www.werkstatt-verlag.de € 16,90
'Waar visie ontbreekt, komt het volk om'. Jaarboek Parlementaire
Geschiedenis 2011 door Henri Beunders. De gevleugelde woorden van PvdA-leider en premier
Joop den Uyl uit 1973 worden vaak aangehaald, zeker
in tijden waarin de politiek gekenmerkt wordt door
kleurloosheid. Sinds de opkomst van politieke leiders
als Pim Fortuyn en Geert Wilders wordt echter zelden
meer geklaagd over de vermeende saaiheid van het
landsbestuur. Maar bieden de grote visies, de klassieke
populisme? Bieden liberalisme, sociaaldemocratie en
christendemocratie nog perspectief? Of behoeven ze
aanpassing, modernisering? Wat ontbreekt er aan hun
Grote Verhaal? Vragen die natuurlijk met ja moeten
worden beantwoord, maar de vraag is hoe? Hoe voorkomen
die partijen dat er straks niemand meer op hen
stemt? Meehuilen met boze wolf Wilders? Onze aandacht gaat uit naar de analyse van Koen Vossen: hij constateert dat de meeste etiketten die op deze beide stromingen werden en worden geplakt waardeoordelen zijn, en geen gevolg van een gedegen analyse. Zoals Nexus-oprichter Rob Riemen die stelt dat Geert Wilders een fascistisch politicus is, wiens woorden weinig waard zijn omdat hij wordt gedreven door een cynische machtswil. Vossen legt de partijprogramma's van de LPF en de PVV naast elkaar en vergelijkt daarnaast ook de meer 'filosofische' of 'visionaire' (sic) werken van Fortuyn en Wilders (en Spruyt en Bosma). Zo constateert hij dat Wilders de typische Fortuynistische termen als 'Linkse Kerk', cultuurrelativisme, subsidiesocialisten, oude politiek en politieke vocabulaire van de PVV. Maar waar het van cultuurpessimisme doortrokken manifest van Wilders (vergelijkbaar met Fortuyns 'De puinhopen van Paars') een opeenhoping van onopgeloste problemen en een geest van verslapping en verruwing onder de bevolking waarneemt, verdwijnt die kritiek op 'het volk' in latere publicaties. Wilders heeft hen immers nodig voor het verwerven van macht? Anyway, Vossen behandelt de plaats van de islam in beide stromingen en nog meer (maar hier geen plek meer!), de moeite van het lezen waard! Het boek bevat verder bronnenpublicaties, de boekbesprekingen, signaleringen en een kroniek van het afgelopen parlementaire jaar. Uitgeverij Boom. € 19,50
(uit: Alert!, nummer 4, december 2011. Alert! is een uitgave van de Anti-Fascistische Actie Nederland - AFA)
|