Redactioneel

De meeste stukken voor dit nummer waren al geschreven voordat Theo van Gogh vermoord werd, anders hadden we zeker meer aandacht besteed aan de gevolgen daarvan. Het internationaal opererende Islamitisch fundamentalisme is hard geland op Nederlandse bodem en heeft het land in een halve shocktoestand gebracht. Half, want naast losgeslagen (extreemrechtse) jongeren die gebedshuizen van allerlei soort in brand steken of proberen in brand te steken, en een regering die haar talent voor het zeggen van de verkeerde dingen op het verkeerde moment verder ontwikkeld, zijn er veel mensen bezig met initiatieven om de verstoorde relatie tussen inwoners van Nederland onderling te verbeteren. En zij zijn vele malen sterker dan het extreemrechtse gekrioel van lijkenpikkers, dat nu haar kans schoon denkt te zien, maar niet in staat zal blijken dit te materialiseren. Al is de groei van bijna grenzeloos racistische, deels gewelddadige, tot nu toe ongeorganiseerde, blanke jongeren absoluut een zorg. Benieuwd wat de overheid daar voor inburgeringcursus op los gaat laten. Zolang de samenleving van mensen die hun hoofd enigszins koel houden sterke initiatieven op persoonlijk, solidair en lokaal vlak blijft ontwikkelen, is zij sterk genoeg om mensen te weerhouden om te kiezen voor populistische, simpele, onmogelijke en onaanvaardbare oplossingen. En het parlement en de regering moeten kappen met het door elkaar gebruiken van de begrippen integratie en terreurbestrijding, dat maakt meer kapot dan hen lief is. Even genoeg hierover. Verderop in de Alert! nog een column van de redactie over de moord op Van Gogh. Wij concentreren ons meer dan ooit op het werk waar we goed in zijn; publicatie over en ontmaskering en bestrijding van allerlei soorten extreemrechts fundamentalisme.

De redactie