GRECE, ideoloog van 'Nieuw Rechts'

Maaike Versteeg

In dit eerste deel over de ontstaansgeschiedenis en werkwijze van 'Nieuw Rechts' wordt het ontstaan van de Franse beweging GRECE (Groupe Recherches et Etudes sur la Culture Européene, vereniging voor onderzoek en studie naar de Europese beschaving), een van de ideologische bewegingen achter de opkomst van het Front National, beschreven. De huidige splitsing binnen het Front National brengt Bruno Megret als leider van Front National - Mouvement National (een van de twee FN's die Frankrijk op het ogenblik telt) naar voren. Megret is opgeleid door GRECE.

Nazi-antropoloog
In Nederland lijkt zo'n dergelijke beweging als Front National geen schijn van kans te hebben. Traditionele extreem-rechtse partijen blinken uit in onderlinge ruzies, afsplitsingen en plat racisme. Er wordt echter sinds enkele jaren door 'Nieuw Rechts' in Nederland hard gewerkt om extreem-rechts van intellectuele bagage te voorzien, om hen een factor van belang te laten zijn binnen de Nederlandse politiek. Om een dergelijke stroming effectief te kunnen bestrijden is het onvermijdelijk om je te informeren over de ontstaansgeschiedenis van 'Nieuw Rechts', zowel in Europa als in Nederland.
Eind jaren zestig ontstond in Frankrijk, als reactie op de studentenopstanden en de democratiseringsgolf, een stroming die aanhang ging zoeken binnen de intellectuele wereld. Extreem-rechts had op tal van terreinen verloren: Algerije was in 1962 onafhankelijk geworden, verschillende extreem-rechtse pogingen tot staatsgreep waren op niets uitgelopen en tot overmaat van ramp kwamen studenten, arbeiders en vrouwen in opstand tegen de heersende orde. GRECE werd opgericht om dit een halt toe te roepen. Deze beweging propageerde een synthese van zogenaamde wetenschappelijke theorieën over biologisch realisme, eugenetiek, (leer van de rassenverbetering) rassenzuiverheid enzovoort die haar in de kern racistische ideeën moest verdoezelen. Ze geven aan de lopende band tijdschriften en bulletins uit en zorgen er zo voor dat zich een netwerk vormt dat invloed uitoefent en zelfs doordringt tot de culturele macht en tot mensen in leidende posities in de samenleving. Belangrijke ideologen binnen deze beweging, die door vele mensen als verlichte denktank wordt aangemerkt, zijn direct terug te voeren naar de nazi's van het Derde Rijk. Bijvoorbeeld Hans Günther, nazi-antropoloog, theoreticus van de Noordse School en een van de meesters van de rassenwetenschap van het nationaal-socialisme, die met graagte wordt geciteerd door de voorman van GRECE, Alain de Benoist.

De theorie van de Noordse School, of Noordse Liga, is als volgt op drie werkterreinen in te delen: "alle volkeren van de wereld met een NoordEuropese oorsprong te brengen tot een werkelijke realisatie van hun gemeenschappelijke erfenis: "te strijden tegen de bedreiging van onze culturele en biologische erfenis van buitenuit door de vloedgolf van gekleurde volkeren en tenslotte te strijden tegen het sluipende biologische en culturele gevaar van binnenuit dat veroorzaakt wordt door de immigratie."

Diversiteit
GRECE profileert zich als volgt: "De mensen zijn niet gelijk geboren en de toekomstige maatschappij moet deze biologische evidentie weerspiegelen. Dit houdt in dat iedereen op zijn rechtmatige, dus natuurlijke plaats thuishoort. Het is de diversiteit die hierdoor tot stand komt die de maatschappij vooruit helpt. De diversiteit van maatschappijen en beschavingen is de motor van de geschiedenis. De diversiteit van de soorten houdt de biologische evolutie in gang."
Een ander ijkpunt van 'Nieuw Rechts' is de 'survival of the fittest'. Sterke persoonlijkheden zouden een volk de meeste kans geven om te overleven. Nieuw Rechts is ook voor abortus, maar dan als instrument van de staat : De staat heeft het recht overal op toe te zien waar de belangen van de gemeenschap in het geding zijn. Ook feministen hebben geen plek in de 'Nieuw Rechtse' wereld: "Hoe meer feministen er komen die geen kinderen willen, des te groter wordt naar verhouding het aandeel nakomelingen van niet-feministes Elk verzet tegen natuurlijke gegevenheden is dus gedoemd vanzelf te verdwijnen." Eugenetica beoogt geen eliminatie van gehandicapten maar van hun handicap, Campagnes waarin het recht dat mensen van verschillende rassen met verschillende IQ's op verschillende soorten onderwijs zouden hebben staat centraal.

GRECE probeert op diverse manieren haar boodschappen uit te dragen. Zo geven ze onder andere een geschiedkundig magazine uit en aantal damesbladen. Ze hebben ook een eigen uitgeverij.
Ook Minute, een tijdschrift war veel aandacht besteed aan de standpunten van het Front National (maar niet onvoorwaardelijk op hun hand is, staat onder controle van GRECE.Maar de belangrijkste spreekbuis van GRECE is Figaro-magazine, een blad wat wekelijks als bijvoegsel met een aantal kranten meegaat en twee miljoen lezers bereikt. Een voorbeeld van haar invloed is het volgende: het schrikbeeld bij het rechtse deel van de Franse natie was het lage geboortecijfer onder Fransen. Hiermee zagen ze de ambitie van het Grote Land Frankrijk in gevaar komen en natuurlijk de overheersing door Arabieren, die volgens hun vooroordelen wel grote gezinnen onderhielden. Dit leidde via Figaro-Magazine, dat een als Arabische vrouw gesluierd borstbeeld van Marianne op de voorpagina afdrukte, tot de afschaffing van het ministerie van vrouwenzaken zo'n 15 jaar geleden en de instelling van een geboortepremie voor het derde kind, van Fransen uiteraard en de fiscaal aftrekbare kinderoppas. Lang voordat het Front National haar geboortepremie voor de Franse baby in Vitrolles instelde, had een rechtse regering al op landelijk niveau een soortgelijke move gemaakt. Figaro-Magazine speelde een belangrijke rol door het publiceren van zogenaamde wetenschappelijke onderzoeken over het tanende Franse geboortecijfer.
Ook publiceren ze regelmatig foto's zonder verdere uitleg: een foto van gevangenen in Buchenwald, met als onderschrift 'gestorven aan de tyfus' en een foto van Duitsers, met als onderschrift 'levend verbrand door de fosforbommen van de engelse luchtmacht.'

Tegen veramerikanisering
Na bestudering van het succes van 'links' in Frankrijk, paste hij zijn slogans aan om ingang te krijgen in het, in zijn ogen, door links gedomineerde culturele klimaat. De Benoist over zelfbeschikkingsrecht: "Niet alleen personen worden genivelleerd, maar ook de culturen worden gereduceerd tot een mondiale beschaving die niet meer is dan de grootste gemene deler. Nu ziet men van pool tot evenaar overal dezelfde bouwsels en dezelfde mentale gewoontes. Van Holiday Inn tot Michael Jackson ziet men zich de contouren aftekenen van een uniforme en grijze wereld. Ik heb veel gereisd, door verschillende continenten. Wat reizen zo boeiend maakt is het contact met andere volkeren, met een andere huidskleur, een andere cultuur en een andere mentaliteit. Die verscheidenheid dreigt te verdwijnen."
Radicaal links in Frankrijk onderkende het gevaar al: 'Nieuw Rechts' hanteerde een aantal speerpunten die zich zouden kunnen verenigen met linkse stromingen: "Kritiek op de spektakelmaatschappij, het anti-amerikanisme en de boodschap 'natuurlijke ongelijkheid' wordt vertaald met het vertrouwde laat honderd bloemen bloeien," zo stond destijds in het linkse dagblad Liberation te lezen.

Robert Faurisson, een andere ideoloog van GRECE is wat minder subtiel. Hij maakt vooral naam door bijvoorbeeld de echtheid van het dagboek van Anne Frank in twijfel te trekken en de uitroeiing van joden tijdens de Tweede Wereldoorlog ter discussie te stellen. Deze strategie, om op twee fronten verwarring te zaaien, werkte ook bij het Front National lange tijd. Totdat Jean-Marie Le Pen zich te buiten ging aan uitspraken als zou 'de holocaust een detail in de geschiedenis zijn geweest'. Hiermee werd het Front National veroordeelt tot het 'ghetto van de 15% kiezers', zoals Bruno Megret het noemde. Megret zou nooit dat soort zaken in zulke bewoordingen bespreken en zich zodoende minder snel vervreemden van zijn achterban.

Voorpost
In Nederland voelen de geestverwanten van 'Nieuw Rechts', Voorpost Nederland en haar mantelorganisaties als Studie, Opbouw en Strijd (SOS en de Nederlandse Studenten Vereniging (NLSV) zich de laatste tijd sterk genoeg hun visie 'verheven boven links of rechts' los te laten op groepen die traditioneel aan de linkerzijde van het politieke spectrum staan. Zo werden de campagne MAI-niet gezien, tegen het multilateraal akkoord inzake investeringen, solidariteitsgroepen met indianen en het Koerdistan Informatie Centrum (KIC) door SOS benaderd of de hemel ingeprezen. Al eerder werden organisaties als Lekker Dier en de Vegetariërsbond in het studieorgaan beschreven, binnen SOS woedt ook bij tijd en wijle een discussie over vegetarisme, veganisme en dierenbevrijding.
Voorpost is een organisatie met een vrij hoog actie-radius. Vorig jaar organiseerden ze een Willem van Oranje herdenking, diverse contactdagen, folderacties bij de winkelketen America Today, een Heel-Nederlands voetbaltoernooi en een pinksterkamp. Verder reisden Nederlandse Voorposters naar Belgische en Franse bijeenkomsten waaronder studiedagen van GRECE. Dit jaar organiseerden ze ook alweer tal van activiteiten (zie rubriek extreem-rechts in het nieuws). Ook richtten ze een eigen persdienst (Onafankelijke Nederlandse Persdienst ONP) op, die onder andere op internet actief is.

Een belangrijke ideoloog voor 'Nieuw-rechts' in Nederland is de Rotterdamse professor Couwenberg, bekend van de conservatiefrechtse denktank en het gelijknamige tijdschrift Civis Mundi. Doel van het blad is "de bevordering van de burgerschapsvorming in nationaal en internationaal verband." Couwenberg: "In de discussie is echter nog nauwelijks aandacht geweest voor de vraag die toch eigenlijk erg voor de hand ligt voor een volk dat in de loop van de eeuwen een eigen identiteit heeft opgebouwd, te weten de vraag hoe de eigen identiteit zich verhoudt tot de multiraciale dimensie van onze samenleving."
Hij sprak onlangs op een bijeenkomst in België van de Delta-Stichting. De Delta-Stichting is de Belgische vertegenwoordiger van het GRECE. Couwenberg is ook een oude bekende op bijeenkomsten van het Oud Strijders Legioen (OSL) en schrijft ook regelmatig voor hun periodiek, Stavast.

In deel twee over 'Nieuw Rechts', de uitwerking van hun ideologie en op welke manieren zij deze probeert aan de mens te brengen en politieke veranderingen te bewerkstelligen.

Maaike Versteeg, journaliste in opleiding.

Uit: Alert!, maart/april/mei 1999, nummer 1, jaargang 3