Achtergrondinfo nazi-activiteiten regio Limburg en Duits-Nederlandse samenwerking

Korte historie van nazi-demonstraties in Limburg

01-10-1994 Demonstratie van tientallen neonazi's in Maastricht uit protest tegen politieoptreden tijdens de Hessherdenking in augustus 1994 in Luxemburg. Politie maakt hier een einde aan, neemt pamfletten, bivakmutsen en vlag met runetekens in beslag. Er vallen drie arrestaties. Kusters is woordvoerder, demonstranten komen uit Nederland en Duitsland. Eerder in de week was bij politie Den Haag een vergunning aangevraagd voor demonstratie bij ambassade van Luxemburg. Het was georganiseerd door ANS, FAP, SAF en JFN'94.

14-10-1995 CP'86 kondigt antidrugsdemo in Venlo aan. Er lopen 30 demonstranten rond in Maastricht met vlaggen. Op dezelfde dag worden in Sittard 33 Skinheads uit Duitsland en Nederland gearresteerd. Zij hielden een solidariteitsdemonstratie met de gearresteerde NSDAPA/AO-leider Gary Lauck. Ze brengen tijdens de demonstratie de Hitlergroet en roepen 'Sieg Heil', 'Die NSDAP kommt wieder' en 'Deuschland kommt wieder'.

09-12-1995 CP'86 wil samen met de JND en Voorpost een demonstratie houden tegen het 'creëren van het eenheidsvolk, zonder besef van traditie' als uitvloeisel van Verdrag van Maastricht. Ze demonsteren in Vaals met ongeveer 60 aanwezigen, nadat de actie in Maastricht was verboden. Ze verzamelden zich rond het middaguur op de parkeerplaats bij het zwembad in Gulpen. Van daaruit ging men naar Vaals.

30-03-1996 Demonstreren nazi's onder de naam AntiKapitalistisch Komitee in Echt, na de demonstratie eerst in Middelburg en Terneuzen te hebben aangekondigd. Er worden 19 nazi's gearresteerd, waarvan 18 Duitsers. Degenen die niet gearresteerd zijn reizen daarna door naar Leerdam, waar een demonstratie van CD en CP'86 plaatsvindt.

15-07-1998 Enkele tientallen nazi's houden in het centrum van Heerlen een demonstratie ter herdenking van Rudolf Hess. Er is geen vergunning aangevraagd. De politie kon voorkomen dat ze de stad ingingen. De demonstranten kwamen uit Nederland, Duitsland en België, er deden zich geen ongeregeldheden voor. Ze marcheren door de winkelstraat en roepen 'Rudolf Hess, Rudolf Hess'. De politie neemt vlaggen en pamfletten in beslag, maar die krijgen ze later weer terug. Het zou de bedoeling zijn geweest om in Kerkrade te demonstreren. Daar stond echter ME klaar en men week uit naar Heerlen. De demonstranten waren lid van het ANS, de Nederlandse FAP, de Duitse JND en het Vlaamse Odal Aktiekomitee.

31-07-1999 Een demonstratie van de NVU ter herdenking van Rudolf Hess in Valkenburg van ongeveer 25 mensen. De groep draagt vlaggen en vaandels met hakenkruisen en deelden pamfletten uit. Ze vroegen aandacht voor de sterfdag van Rudolf Hess. De demonstratie was 's middags en voordat politie kon ingrijpen waren de jongeren al verdwenen, binnen een kwartier was het gebeurd.

26-08-2000 Vijftig Nederlandse en Duitse mannen en vrouwen houden deze middag een Rudolf Hess herdenkingsdemonstratie van de NVU in Echt. Er was geen vergunning aangevraagd. Men had vlaggen met op hakenkruizen lijkende runentekens, spandoeken en pamfletten. Politie nam deze in beslag. Een arrestant wordt onder druk vanuit de demonstratie weer vrijgelaten.

12-11-2000 Enkele tientallen NVU-leden en Duitse rechts-radicalen herdenken in Mook de mislukte staatsgreep door Hitler in 1923. Kusters is spreker en Christian Malcoci kondigt zijn kandidatuur in Kerkrade aan.

03-02-2001 Een groep Nederlandse en Duitse neo-nazi's tracht rond 12 uur bij het station van Kerkrade een demonstratie te houden. Politie voorkomt dit en houdt 26 rechtsradicalen aan. Volgens Malcoci wilde de groep slechts pamfletten uitdelen in het centrum van Kerkrade voor de verkiezingen in 2002.

Achtergrond Duits-Nederlanse samenwerking

Deutsch-Hollandische Freundschaft
Sinds medio jaren negentig zien we een sterke toename van contacten tussen Nederlandse en Duitse neo-nazi's. De Duitse neo-nazibeweging is voor bepaalde groepen extreem-rechtse Nederlanders altijd gezien als grote voorbeeld of als grote broer. In Duitsland kunnen dingen die in Nederland onmogelijk zijn: van demonstraties met een extreem-rechts of nazistisch karakter tot het vervaardigen van racistisch drukwerk. Alles leek makkelijker te gaan in Duitsland. Na de dodelijke brandaanslagen in Solingen en Mölln, waarbij een schok door heel Europa ging, werd de speelruimte voor extreem-rechts in Duitsland in snel tempo kleiner. Als gevolg hiervan werd onder andere de nazistische FAP verboden. De in dergelijke partijen georganiseerde nazi's kwamen meer onder vuur te liggen en zochten een uitweg. Hiertoe deden zij onder meer een beroep op hun Nederlandse collega's om zich hier te kunnen organiseren. Zij konden op steun van een groep neo-nazi's in Nederland rekenen, die onder verschillende namen opereerde, maar momenteel actief is binnen de Nederlandse Volksunie.
In eerste instantie liepen de contacten met name via Eite Homan en zijn ANS, die al sinds de jaren tachtig zeer intensieve omgang heeft met radicale nazi-groepen in Duitsland. Vanaf 1993 is de Nederlands-Duitse activiteit met name in handen van de radicale vleugel van de CP'86, in casu Martijn Freling. Ook vinden er vanaf dat moment steeds vaker grensoverschrijdende activiteiten plaats. In dat jaar is er bijvoorbeeld een demonstratie van enkele tientallen neo-nazi's in Kerkrade om het tienjarig bestaan van het ANS te vieren.
In het voorjaar van 1994 zijn er diverse verkiezingen in Nederland en is er veel rechts-radicale activiteit. Een belangrijke ontwikkeling voor de Duits-Nederlandse contacten is de opkomst van Constant Kusters. Deze wordt na de verkiezingen door zowel de CP'86 als de CD uitgekotst. Hierna ontwikkelt Kusters zich in korte tijd tot radicale nationaal-socialist met een zeer typische politieke agenda. Hij sluit zich aan bij het nazi-clubje rond Homan en Freling en leert zo ook allerlei Duitse geloofsgenoten kennen, met name in het aan Nederland grenzende Noordrijn-Westfalen (NRW).
Tegelijkertijd wordt in Duitsland de neo-nazistische FAP verboden. Vanaf dat moment worden steeds meer taken bij het organiseren van acties en het opzetten van structuren overgenomen door het Nederlands nazikader. Zo richt Kusters in Nederland de Fundamentalische Arbeiders Partij (FAP) op, die echter nooit van de grond komt. De bedoeling was om hiermee onderdak bieden aan hun Duitse collega's die sinds het verbod op de Duitse FAP politiek dakloos waren geworden.
In augustus 1994 speelt het Nederlandse ANS een belangrijke rol tijdens de Rudolf Hess-herdenking. Het telefoonnummer van Homan wordt als mobilisatiepunt gebruikt en er zijn een aantal Nederlandse ANS'ers aanwezig bij de demonstratie in Luxemburg. De politie treedt hard op tegen deze herdenking en in oktober wordt tegen dit politieoptreden door Nederlandse en Duitse nazi's gedemonstreerd in Maastricht. Deze demonstratie is georganiseerd door het ANS en nazi's uit NRW. Een opvallende ontwikkeling bij deze demonstratie is dat Constant Kusters hier voor het eerst naar voren treedt als organisator. Tegelijkertijd is er een duidelijke toename te zien van Duitstalige ANS-propaganda in Arnhem, de woonplaats van Kusters. In november 1994 is er weer een poging tot Duits-Nederlandse demonstratie. In Zevenaar demonstreren 50 ANS-activisten voor vrijlating van Ewald Althans. Dertien activisten worden gearresteerd. Een Duitse delegatie wordt aan de grens tegengehouden.
In april 1995 houdt men in Den Haag een solidariteitsdemonstratie voor de gearresteerde NSDAP/AO-leider Gary Lauck. Kusters vraagt hier een vergunning voor aan en krijgt deze (tot zijn eigen verbazing). Er zijn 27 demonstranten aanwezig, waarvan een flink aantal uit Duitsland afkomstig is. De toegenomen samenwerking tussen Nederlandse en Duitse nazi's is in 1995 ook aan justitie in Duitsland opgevallen: de Nederlandse politie doet op Duits verzoek een huiszoeking bij Martijn Freling. Tegelijkertijd worden in Duitsland invallen gedaan bij FAP-kopstukken, waaronder Christian Malcoci. Het onderzoek heeft betrekking op de publicatie en verspreiding van het boek 'Eine Bewegung im Waffen' dat oproept tot gewapende strijd. Twee weken later willen Nederlanders en Duitsers een gezamenlijke demonstratie houden in Rotterdam om tegen dit politie-onderzoek te protesteren. Deze actie wordt door de burgemeester verboden. Toch gaan Freling, Kusters en Homan samen met een groep Duitse activisten de straat op en worden op de trappen van het stadhuis gearresteerd terwijl zij een keltisch kruis-vlag tonen.
In augustus nemen Nederlandse ANS'ers deel aan de Rudolf Hess-herdenking in Schneverdingen. Ook hier wordt het belang van de Nederlandse relaties weer duidelijk. De postbus van Freling en de telefoon van Homan worden als internationale contactpunten voor de herdenking gebruikt. Ook bij verdere Nederlandse acties is er sprake van Duitse steun. Wanneer anti-fascisten in september 1995 aankondigen te gaan demonstreren voor het huis van de Friese nazi Douwe van der Bos zijn er ook een aantal Duitse activisten meegekomen om het huis te beschermen. Ook bij een demonstratie van CD en CP'86 in Leerdam loopt een groep Duitse neo-nazi's onder aanvoering van Homan en Kusters mee.
Rond deze tijd wordt ook de Nederlandse Volksunie (NVU) opnieuw leven ingeblazen om als partijpolitieke vleugel van het ANS te gaan dienen. Nadat oud-voorzitter van de NVU Joop Glimmerveen had meegedaan aan een aantal ANS-acties vroegen Eite Homan en Constant Kusters aan hem om weer actief te worden en de NVU nieuw leven in te blazen. Joop Glimmerveen en Constant Kusters nemen het voortouw in deze partij. De contacten tussen Duitsland en Nederland worden tegelijkertijd steeds intiemer. In augustus kondigt Kusters in Arnhem een Hess-herdenking aan. Deze afleidingsmanoeuvre slaagt niet: wanneer Kusters met een groep Nederlanders op weg naar Duitsland de Franse grens probeert te passeren worden ze allemaal opgepakt en teruggestuurd. Ondertussen weten Duitse Nazi's wel een geslaagde Hess-herdenking in Worms te houden. Wederom poogt de Duitse staat actie te ondernemen tegen het Duits-Nederlandse nazi-contact. In september 1996 bezoeken leden van Duitse en Nederlandse inlichtingendiensten tegelijkertijd leden van het ANS en voormalige leden van het FAP in Nederland en Duitsland.
In het najaar van 1996 scheurt de CP'86. De radicale vleugel, onder leiding van Freling neemt de partij over en wordt in de praktijk één van de verschijningsvormen van het ANS. Bovendien is het verschil tussen de CP'86 en de NVU vanaf dat moment alleen nog maar een naam. In beide partijen zijn dezelfde mensen actief en bij congressen zijn ook altijd groepen Duitse nazi's aanwezig. Toch duurt de innige band niet lang, door grote problemen binnen de CP'86. De CP'86 blijft na de scheuring nog ruim een jaar bestaan, maar gaat in de loop van 1998 ten onder aan drank en drugs. De NVU neemt in Nederland langzaam maar zeker de functie van de radicale CP'86-vleugel over, inclusief de Duitse contacten. Met de regelmaat van de klok organiseert de NVU bijeenkomsten in Nederland, waarbij het publiek voor een flink deel uit Duitsland komt. Ook worden over en weer demonstraties ondersteund.
In maart 2002 wil de NVU mee gaan doen aan gemeenteraadsverkiezingen in Kerkrade, Arnhem en Rotterdam. Om voor de nodige media-aandacht te zorgen gebruikt de NVU een oude truc van de CP'86: de lijst in Kerkrade zal getrokken worden door een Duitse nazi, Christian Malcoci. Extra voordeel is dat de NVU, door de kandidatuur van Malcoci, een beroep kan doen op mens-en organisatie-kracht vanuit Duitsland. Recentelijk bleek dit al toen men in augustus 2000 in het Limburgse Echt gezamenlijk optrok om Rudolf Hess te herdenken en toen men in februari in Kerkrade een folderactie wilde houden ter ondersteuning van Malcoci's kandidatuur.
Het is onwaarschijnlijk dat de NVU en Malcoci enig succes zullen halen bij de verkiezingen in Kerkrade, het is zelfs maar de vraag of ze in staat zullen zijn voldoende handtekeningen bij elkaar te krijgen om deel te kunnen nemen. Dat is echter ook niet het primaire doel. Zowel Kusters en de NVU als Malcoci en zijn Freie Nationalisten denken gebaat te zijn bij media-aandacht. En door deze verkiezingsstunt, inclusief de nu aangekondigde grensoverschrijdende demonstratie, is die aandacht er zeker.