Berichten uit het Buitenland

Redactie Alert!

Frankrijk
Sluwe vos Le Pen?
In de aanloop naar de regionale verkiezingen op 21 en 28 maart in Frankrijk, heeft Jean Marie Le Pen, de almachtige baas van het extreemrechtse Front National, zich weer verzekerd van media-aandacht en de door hem zo geliefde 'underdog'-rol. In het kiesdistrict Provence-Alpes-Côte d'Azur (PACA) probeerde Le Pen zich als lijsttrekker in te schrijven door te claimen dat hij daar woont, wat verplicht is voor kandidaten. Met het plaatsen van een magnetron in een ruimte in een plaatselijk FN-kantoortje hoopte Le Pen aan te kunnen tonen dat hij daar woonde. Dit werd echter vlak voor het sluiten van de inschrijvingstermijn door de administratieve rechtbank van Marseille als niet-bewoning verklaard, waardoor nu de onbekende advocaat Guy Macary de lijst trekt in PACA. Niemand gelooft dat de oude vos Le Pen, die in een chalet in Ile de France buiten Parijs woont, zo dom was om te geloven dat zijn truc geslikt zou worden door de rechter, dus lijkt het erop dat Le Pen het spel briljant gespeeld heeft: nu kan hij immers als slachtoffer van het vermaledijde systeem de onderdrukte uithangen en zich met extra misbaar bemoeien met de verkiezingen in dat district. Ook wendt hij hiermee een mogelijk pijnlijke nederlaag af, al haalde het Front National in dit district eerder 23% van de stemmen. De enige Le Pen die nu kandidaat staat is Marine Le Pen, zijn 35-jarige dochter, die in de Parijse regio de lijst trekt, de regio waar Jean Marie makkelijk had kunnen winnen en wellicht voor de eerste keer in zijn carrière presidentiële macht in een regio had kunnen bemachtigen. Maar nu de Franse regering de traditionele 'law and order' punten van het FN niet alleen hoog op de agenda heeft staan, maar ook voortvarend in praktijk brengt, is er voor de FN misschien niet zoveel meer te halen. Toch, in 2002 haalde Le Pen in maar liefst 94 van de 119 steden de meeste stemmen, met uitschieters in Vaucluse, Carpentras en Orange van over de 30%. Daarnaast is de andere kandidaat uit het FN-spectrum, Bruno Megret, uitgeschakeld nadat hij door een rechtbank is veroordeeld wegens financiële malversaties. Hoe dan ook, Le Pen zal de overwinning claimen, of hij nu wint of verliest.

Een compaan van Le Pen in de racistische strijd voor een blank Frankrijk is Brigitte Bardot, ooit een gevierd actrice, nu al jaren getrouwd met een FN-bestuurder en mensenhatende dierenrechtenactivist. In haar boek 'Een schreeuw in de stilte', waarvan tot nu toe 275.000 exemplaren van verkocht zijn, gaat zij tekeer tegen de 'Islamisering van Frankrijk' en tegen vluchtelingen die, doelend op kerkasiel, "onze kerken bestormen om ze in zwijnenstallen te veranderen en achter het altaar te schijten". In werkelijkheid betrof het hier een breedgedragen protest van geillegaliseerde arbeiders, vooral uit het straatarme Mali, die voor hun rechten opkwamen en door kerken asiel kregen aangeboden teneinde hun massale uitzetting te voorkomen. De Franse politie beukte echter (in Parijs) met bijlen de oude kerkdeuren in en zette iedereen op het vliegtuig. Bardot is al driemaal eerder veroordeeld wegens racistische uitlatingen. Leren doet ze er niet van, ook homoseksuelen en gehandicapten zijn onderwerp van haar tirades. De Franse beweging tegen Racisme en voor Vriendschap tussen de Volkeren (MRAP) heeft inmiddels aangifte gedaan tegen Bardot.

Bron: www.antifaschistische-nachrichten.de

Duitsland
Rechtszaken tegen neonazi's
Christoph Schulte, een oude bekende uit kringen van de fascistische Nederlandse Volks Unie (NVU) en welkom in deze kringen als vluchteling voor de Duitse justitie, werd door de rechtbank in München veroordeeld tot een boete van 9000 euro smartengeld. Op 13 januari 2001 reisde Schulte samen met Maria Anna von Papen en Marc Miekeley naar een 'feest' in München georganiseerd door Reiner Mehr, lid van de studentenorganisatie 'Danubia' en Martin Wiese van het Aktionsbüro Süddeutschland-Kameradschaft Süd. In september 2003 werd Wiese overigens in de geruchtmakende oprolactie van de Müncher politie opgepakt wegens het voorbereiden van aanslagen en het fabriceren van explosieven, waarmee ze een ceremonie rond het holocaust-monument wilden aanvallen. Rond het feestje in de herberg 'Burg Trausnitz' ontstond een opstootje toen Von Papen een Griekse voorbijganger lastigviel, die daarop door talloze gasten in elkaar getrapt werd en zwaar gewond raakte. Dat de Griek het gebeuren overleefde was een wonder op zich en in grote mate te danken aan een aantal Turken die kordaat ingrepen. In maart 2002, nadat Schulte zich had proberen te verschuilen bij de NVU maar toch uiteindelijk gearresteerd werd, werden hij en Von Papen als hoofdschuldigen van poging tot doodslag tot jeugdstraffen van 6 en 5 jaar veroordeeld. In beroep werd dit dus 9000 euro. Als ze dit niet binnen 6 maanden na vrijlating betalen, dan wordt het bedrag 13.500 euro. Daarnaast moeten waarschijnlijk ook de ziekenhuiskosten van het slachtoffer, die 4 weken lang in het hospitaal lag en tot nu geen werk kan uitoefenen en leidt aan een posttraumatische stoornis, betaald worden. Zowel Schulte als Von Papen zijn overigens alweer aan het werk gezien in de neonaziscène in Duitsland. Voor meer achtergronden over Schulte en zijn onderduiken in Nederland, zie Alert! nr 2, zomer 2001 of www.xs4all.nl/~afa/alert/2_5/schulte.html.

Eind december 2003 was er een uniek vonnis in de Duitse rechtsgeschiedenis. Voor de eerste maal werd er een muziekband veroordeeld wegens het het opbouwen en lidmaatschap van een criminele vereniging. Het gaat hier om de band 'Landser', die zichzelf 'terroristen met elektrische gitaren' noemen, en vanaf 1992 de reputatie als cult-band in de extreemrechtse scène in Duitsland hebben opgebouwd. Wrang detail is dat in die periode een Berlijnse opbouwwerker de latere leden van Landser een drumstel gaf teneinde te proberen hen op roepen ze op het podium op tot haat en geweld tegen buitenlanders, joden en andersdenkenden. Hun cd's, met titels als 'Deutsche Wut' en 'Ran an der Feind' worden in Zweden, Denemarken, Nederland, Polen, Engeland en de VS gedrukt en geprint en volgens schattingen van experts zijn er 100.000 in omloop in Duitsland. Sinds 1993 treedt Landser niet meer 'live' op. Vier jaar geleden startte het onderzoek naar Landser, toen bleek dat gedurende een aanval op 2 Vietnamesen door nazistische jongeren in een klein dorpje in Mecklenburg de jongeren een lied van Landser hadden gezongen. In februari 1999 werd in Guben de Algerijnse asielzoeker Farin Guendoul doodgeslagen nadat hij door een bende racisten werd opgejaagd, die het nummer 'Afrika song' van Landser in hun auto hadden gedraaid. In juni 2000 werd Alberto Adriano uit Mozambique doodgeslagen door nazistische skinheads in Dessau; ook zijn moordenaars luisterden hetzelfde nummer, op hun walkman. De 38-jarige zanger Michael Regener moet voor 3 jaar en 4 maanden de gevangenis in, twee andere bandleden André Mörike (21 maanden) en Christian Wendorf (22 maanden) verdwijnen eveneens achter de tralies. De laatste twee kwamen er met lagere straffen vanaf omdat ze zich voor de rechtbank distantieerden van de neonaziscène en moeten ook nog 90 uur vrijwilligerswerk in joodse en migrantenverenigingen volmaken. Buiten de rechtszaal protesteerden zo'n 30 neonazi's. De 3 bandleden zijn vooralsnog echter in beroep gegaan.

Bronnen: www.lotta-magazin.de en www.der-rechte-rand.de

Italië
De fascistische vlam
De Allianza Nazionale, de regeringspartij van vice-president Gianfranco Fini, wil aan de Europese verkiezingen in juni dit jaar deelnemen met het gebruik van het logo van de 'eeuwige vlam' op de officiële stembiljetten. Deze vlam symboliseert de vlam die brandt boven de graftombe van de fascistische dictator Benito Mussolini in Predappio. Deze vlam wordt permanent bewaakt door neonazi's en ze zorgen ervoor dat-ie altijd blijft branden. Het logo staat voor de eeuwigdurende waarden van het fascisme, en dat zal de boodschap zijn op de stembiljetten. Een grove belediging voor alle slachtoffers van het fascisme en een knieval voor de neo- en crypto-fascisten in Italië en de rest van Europa. Fini werd er al naar gevraagd toen hij enkele maanden terug op uitnodiging van de Israëlische president Sharon in Jeruzalem op bezoek was. Fini wilde met zijn bezoek aan de Europese leiders laten zien dat hij klaar is om Silvio Berlusconi op te volgen, die volgens geruchten Italiaans president zou willen worden omdat die baan hem uiteindelijke immuniteit (voor al die rechtszaken die hem achtervolgen) tot de dood zal geven. Maar Fini, met zijn 27-jaar lange carrière als fascistische activist, kreeg het niet voor elkaar om oprechte spijt te betuigen over wat zijn voorgangers de wereld hadden aangedaan. Op de vraag waarom de racistische filosoof Julius Evola op de lijst van mensen staat waaruit de AN haar inspiratie put, antwoordde Fini simpelweg dat Evola niet op die lijst staat. Thuisgekomen barstte een storm van kritiek los op zijn bezoek aan Israël en het Holocaust herdenkingsmonument Yad Vashem, waar hij afstand nam van Italië's fascistische en racistische verleden door het fascisme het 'absolute kwaad' te noemen. De eerste die uit de partij stapte was Allessandra Mussolini, de kleindochter van Mussolini. Zij richtte de lijstverbinding voor de Europese verkiezingen aan met Forza Nuova, de fascistische partij van Roberto Fiore.

Meer informatie over de situatie in Italië, Alert! nr 2, zomer 2001, of www.xs4all.nl/~afa/alert/2_5/duce.html.